Ten zadziwiający środek, przedłużający życie gryzoni, to rapamycyna. Po raz pierwszy została ona wyizolowana z bakterii Streptomyces hygroscopicus, znalezionych w glebie sławnej Wyspy Wielkanocnej w roku 1965. Do tej pory lekarstwo to było stosowane w charakterze leku immunosupresyjnego, stosowanego po operacjach transplantacji organów i hamującego reakcję odrzucania przeszczepów. Niedawno jednak rapamycyna została pierwszą substancją, której dawka zaowocowała przedłużeniem życia ssaka.
Doświadczenie z rapamycyną zostało przeprowadzone przez naukowców z centrum medycznego University of Texas w San Antonio, University of Michigan oraz Jackson Laboratory i amerykańskiego Narodowego Instytutu Starzenia (National Institute of Aging). Naukowcy stosowali rapamycynę w charakterze dodatku do żywności dla 20-miesięcznych myszy (20 miesięcy u myszy jest odpowiednikiem 60 lat u ludzi). Jak się okazało, preparat spowodował wydłużenie życia gryzoni o 14% w przypadku samic i o 9% w przypadku samców, co jest odpowiednikiem 6-9 lat u człowieka. W sumie myszy, którym podawano rapamycynę po przekroczeniu nie 20-miesięcznego wieku, żyły o 28-38% dłużej, niż myszy z grupy kontrolnej.
Efekt ten przetestowano w trzech różnych laboratoriach na różnych liniach genetycznych myszy, co pozwoliło na wykluczenie przypadkowej długowieczności genetycznej. Użycie rapamycyny u młodszych myszy również przynosiło podobne efekty. Biolodzy stwierdzili, że rapamycyna hamuje produkcję białka o nazwie TOR. Poprzednie badania wykazały, że TOR bierze udział w funkcjonowaniu mechanizmów starzenia u muszek owocowych, nicieni i drożdży. Badacze podejrzewają, że przeszkadza ono w niszczeniu uszkodzonych komórek, jednak jego dokładna rola nie została jeszcze zbadana. Jak się okazuje, TOR również u myszy wpływa na długość życia. Jeśli więc działanie tego białka u czterech organizmów, wykorzystywanych w doświadczeniach mających na celu znalezienie środka na wydłużenie życia, jest podobne, a organizmy te na drabinie ewolucji znajdują się w dość sporej odległości od siebie, może to oznaczać, że TOR również na człowieka będzie działał w podobny sposób. JSL
źródło: www.uthscsa.edu