W Laboratorium Grafenowym PW prowadzone mają być badania nad wytwarzaniem standaryzowanego grafenu płatkowego – tlenku oraz zredukowanego tlenku grafenu – o powtarzalnych, ściśle zdefiniowanych właściwościach na potrzeby badań aplikacji grafenowych.
W laboratorium opracowywane mają być metody modyfikacji i funkcjonalizacji grafenu płatkowego pod kątem jego aplikacji, np. do wytwarzania materiałów kompozytowych, w przemyśle chemicznym, czy też w biomedycynie.
Czytaj więcej: 9 MATERIAŁÓW, KTÓRE MOGĄ ZMIENIĆ NASZĄ CYWILIZACJĘ
Zaplecze aparaturowe Laboratorium Grafenowego PW daje możliwość laboratoryjnego wytwarzania i modyfikacji grafenu płatkowego w sposób standaryzowany i powtarzalny. Możliwa jest też dokładna analiza fizykochemiczna różnych form grafenu, m.in. zawartości zanieczyszczeń, stopnia funkcjonalizacji materiałów grafenowych oraz badanie przemian fazowych i właściwości cieplnych.
Inwestycja została sfinansowana ze środków własnych Politechniki Warszawskiej oraz dzięki środkom unijnym. Wartość projektu wynosi 4,5 mln zł, z czego blisko 630 tys. zł to wkład własny Politechniki Warszawskiej.
Grafen zbudowany jest z pojedynczej warstwy atomów węgla ułożonych w sieć heksagonalną – jego struktura kojarzyć się może z plastrem miodu. Jest ponad stukrotnie mocniejszy od stali. Ma wyjątkowe właściwości elektryczne, m.in. wysoką przewodność. Przyszłe zastosowania tego materiału wiązane są np. z produkcją tranzystorów, elastycznych wyświetlaczy dotykowych i baterii słonecznych. Sądzi się, że grafen może być wykorzystywany w technologiach uzdatniania wody – materiał ten nie przepuszcza gazów, za to jest przenikalny przez wodę.
Grafen udało się wytworzyć w 2004 r., ale prawdziwy boom na badania nad tym materiałem nastąpił po roku 2010, kiedy za badania nad grafenem Nagrodę Nobla otrzymał Andre Geim i Konstantin Novoselov.
Czytaj więcej: JAK GRAFEN ZMIENI PRZEMYSŁ?