Do tej pory uważano, że rozkwit ery dinozaurów nastapił w połowie okresu kredy (145-65 mln lat temu), kiedy to szerokiemu rozpowszechnieniu uległy rośliny okrytonasienne. Ten okres w historii Ziemi, zwany również „Kredową Rewolucją Ekosystemów Kontynentalnych” (Cretaceous Terrestrial Revolution) uważany jest w ogóle za okres najbujniejszego rozwoju ewolucyjnego. Wtedy to właśnie pojawiły się owady zapylające, jaszczurki, krokodyle, żmije, a także przodkowie współczesnych ptaków i ssaków. Do niedawna naukowcy uważali jednak, że dinozaury pojawiły się 85 mln lat przed wspomnianą rewolucją, lecz to dopiero rośliny kwiatowe przyspieszyły ich rozkwit, wzbogacając pokarm gadów nie tylko o zieleń, lecz również o zapylające ją owady.
Autorzy nowego badania zauważyli natomiast, że wykopaliska archeologiczne nie potwierdzają uznawanej dotychczas teorii. Stworzyli oni komputerowy model ewolucji, uwzględniając ostatnie informacje otrzymane drogą analizy skamieniałości. W efekcie okazało się, że szczyt rozwoju dinozaurów miał miejsce o wiele wcześniej – w późnym okresie triasu, a więc 255-200 mln lat temu. Druga, lecz o wiele mniej istotna kulminacja zaszła w połowie okresu jurajskiego – 170-160 mln lat temu. W ten sposób obalono teorię związku pojawienia się okrytonasiennych z ewolucją dinozaurów. Według naukowców błędne zrozumienie ewolucji dinozaurów wynika przede wszystkim z tego, iż skamieniałości pochodzą zazwyczaj z późniejszych okresów chronologicznych. Na podstawie otrzymanych rezultatów badań naukowcy sporządzili kilka nowych wariantów drzewa rodowego dinozaurów.
Wynikami swojego badania naukowcy zakwestionowali również intensywny spadek liczebności dinozaurów pod koniec okresu kredy, tzw. wymierania kredowego, którego przyczynę upatruje się dzisiaj w uderzeniu ogromnego meteorytu. Według nich wymieranie nie było aż tak drastycznie szybkie, jak dotąd uważano. Naukowcy opublikowali wyniki badań w magazynie Proceedings of the Royal Society B. JSL
journals.royalsociety.org