Wydobycie ropy naftowej

Budowa platformy wydobywczej trwa przeważnie 2 lata. W zależności od głębokości morza w danym miejscu, platformy mogą być przytwierdzone do dna lub unosić się na powierzchni. Pierwszy sposób jest stosowany do głębokości ok. 90 metrów. Na głębszych akwenach konstrukcje dryfują na specjalnych pływakach. Dodatkowo są przytwierdzone do dna systemem kotwic. Bardzo ważne jest, aby platforma nie zmieniała swojego położenia. Nawet niewielkie przesunięcia mogą się okazać niebezpieczne dla instalacji wydobywających ropę i gaz na powierzchnię. Dlatego też platformy, które nie są przymocowane do dna posiadają szereg czujników, które wykrywają nawet niewielkie przesunięcia i wysyłają sygnał do silników napędzających odpowiednie śruby. Te ustawiają konstrukcje z powrotem na właściwym miejscu. Morskie platformy wiertnicze są często budowane na wodach lądowych, a potem na właściwe miejsce doprowadzane za pomocą holowników. Na morzu są połączone z siecią przeważnie kilkudziesięciu odwiertów, które wydobywają ropę zgromadzoną w porowatych skałach w głębi ziemi. Do tego samego celu, szczególnie w trudno dostępnych  miejscach, używa się także samodzielnych statków, które nie tylko wydobywają czarne złoto, ale mogą je też magazynować i dokonywać wstępnej przeróbki.

Kończące się rezerwy lądowych złóż ropy zmuszają do poszukiwania ich pod dnem morskim

Statek wydobywczo-przeładunkowy. Przekazuje ropę i gaz na tankowiec, który transportuje je  na brzegPochodnia spalająco odpady gazyWieża wiertniczaZbiornikowiec. Z pływającej stacji załadunkowej (znajdującej się w bezpiecznej odległości od platformy) tankuje ropę i gaz i zabiera je na brzegPlatforma. Tu wydobywa się ropę i gaz i oddziela od siebieRurociąg. Płynie nim gaz do zakładu przetwórstwa gazu ziemnegoRurociąg. Dostarcza ropę do rafineriiBetonowe zbiorniki. Służą do przechowywania ropy i jednocześnie stabilizują platformęGłowica odwiertu. Reguluje przepływ ropy i gazu do statku wydobywczo-przeładunkowegoLikwiduje luzy w przewodach pompujących ropę.

Okładzina. Składa się z długich stalowych rur, których ciężar pozwala przewiercać się przez skałyCement. Wtłaczany w przestrzeń wokół okładziny, wzmacnia ścianki wierconego otworu.Zwierciny. Okruchy skalne powstające podczas wiercenia są wypychane z otworu przez płuczkę wytłaczaną z końca świdra wiertniczego.Obciążniki. Stabilizują świder wiertniczyGryzer. Dzięki wzmocnionym ostrzom zębów może przebijać się przez najtwardsze nawet skały.