Bytują jedynie w siedliskach wilgotnych i zacienionych; suche i gorące obszary są dla nich zabójcze. Owszem, można spotkać pewne gatunki w strefach półpustynnych, a nawet na pustyniach, jednak zwierzęta te zapadają wówczas w stan estywacji (sen letni lub związany z porą suchą – stan, w którym zanika aktywność i obniża się tempo metabolizmu), kryjąc się głęboko w szczelinach skalnych lub w glebie. Dzieje się tak, ponieważ powłoka ciała ślimaków nie jest zabezpieczona przed utratą wody. Utrzymanie wilgotnej powierzchni ciała wymaga produkcji śluzu, który dodatkowo ułatwia przemieszczanie się zwierząt, chroni przed urazami, służy do oczyszczania ciała, a także zawiera substancje odstraszające lub toksyczne. Wydzielany śluz, a wraz z nim woda, są bezpowrotnie tracone, istotne jest więc, by zwierzę mogło uzupełniać niedobór płynu. Zatem opady deszczu za dnia czy wczesnoporanna rosa lub mgła to czas, gdy ślimaki aktywizują się, żerują i rozmnażają.
Odpowiada: DR TOMASZ K. MALTZ Muzeum Przyrodnicze Uniwersytetu Wrocławskiego
CZYTAJ TEŻ: