Najważniejszą częścią długopisu jest wkład, czyli rurka wypełniona tuszem. Jest umieszczona w korpusie (najczęściej plastikowym) i zakończona obsadką. W obsadce znajduje się kulka o średnicy 0,5-1 mm.
W czasie pisania obraca się i rozprowadza tusz z wkładu po papierze. Kulka jest umieszczona w gnieździe, dzięki czemu może swobodnie się poruszać, a jednak nie wypada z obsadki, ani nie zostaje wepchnięta do środka. Dookoła niej, w gnieździe, znajduje się niewielka przestrzeń, przez którą wypływa tusz. Na takiej samej zasadzie działają np. dezodoranty “w kulce”.
Wynalazek z historią
Długopisy zawdzięczamy Węgrom. Dziennikarz László Bíró i jego brat Georg – chemik opatentowali długopis w 1938 roku. Francuski baron Marcel (1915-94) zbudował na ich pomyśle prawdziwe imperium przemysłowe. Dorobił się fortuny dzięki usprawnieniu technologii ich produkcji. Dzięki temu długopisy stały się tanie. I są nadal. Jego żółte jednorazowe “biki” są jednymi z najpopularniejszych na świecie. Do swego jednorazowego asortymentu Bich dołączył też maszynki do golenia i zapalniczki.