Nasutoceratops żył ok. 76 milionów lat temu. Badacze zaliczyli gatunek do grupy ceratopsów, których nazwa oznacza “rogate oblicza”. Dinozaury te w pełni rozwinęły się w kredzie na terenach współczesnej Ameryki Północnej i Azji, jednak ich najstarsi przedstawiciele żyli już w jurze. Większość z nich to wielkie, czteronożne gady z rogami i rogowymi kryzami wokół karku. Kryzy chroniły przed ugryzieniami drapieżników, ale także do termoregulacji, popisów godowych lub odstraszania napastników.
– Nasutoceratops miał największe i najdłuższe rogi ze wszystkich Ceratopsów – mówi paleontolog Mark Loewen z Uniwersytetu w Utah.
W czasach, kiedy Nasutoceratops chodził po Ziemi, rejony dzisiejszej pustyni Utah były pełne gęstych lasów liściastych, bagien i mokradeł. W tym czasie Amerykę Północną dzieliło na pół płytkie, epikontynentalne Morze Środkowego Zachodu. Wiele zwierząt żyło na długim kontynencie zwanym Laramidią, który ciągnął się od Alaski aż do Meksyku. Wąski pas wybrzeża był siedliskiem różnych gatunków dinozaurów.
Pojawienie się roślin kwiatowych kilka milionów lat wcześniej, pozwoliło na wyewoluowanie gigantycznych roślinożerców, takich jak m.in. Nasutoceratops.