W 1881 r. krakowski archeolog T. Ziemięcki przeprowadził wykopaliska na staroruskim grodzisku Pleśnisko we wsi Podhorce (obwód lwowski, Ukraina).
Znalazł tam m.in. “kulkę szklaną dętą w postaci jajka, na podobieństwo naszych pisanek wielkanocnych w festony żółte na tle ciemno-zieloném malowaną”, czyli glinianą i pokrytą szkliwem pisankę-grzechotkę (wysokość – 4,9 cm, średnica – 3,9 cm). Pisanki takie wytwarzano na Rusi w XI-XIII w., być może jako produkt uboczny przy produkcji płytek na podłogi cerkiewne. Były najpewniej zabawkami, które miały też rolę magiczną – jaja przynoszącego szczęście i dostatek oraz grzechotki odstraszającej dźwiękiem zło.
W latach 60. zeszłego stulecia szacowano liczbę znanych egzemplarzy staroruskich pisanek-grzechotek na ok. 100.
Zabytki takie znajdowane są nie tylko na Białorusi i Ukrainie oraz w Rosji, ale też w krajach sąsiednich – od Szwecji po Bułgarię. Podobną pisankę odkryto w Krakowie przy ul. Św. Krzyża 7.
(Źródło: Muzeum Archeologiczne w Krakowie)