Spektakularne odkrycia na Pojezierzu Iławskim

Grant zatytułowany „Niedestrukcyjne kompleksowe rozpoznanie zasobów archeologicznych dna jezior i strefy brzegowej w wybranych akwenach Pojezierza Iławskiego w ramach podwodnego AZP” jest największym projektem tego typu realizowanym w polskich akwenach śródlądowych.

Badania prowadzone przez zespół archeologów podwodnych
pod kierownictwem dr hab. Andrzeja Pydyna, kierownika Zakładu Archeologii Podwodnej UMK, zaowocowały spektakularnymi znaleziskami!

Badania prowadzone przez zespół archeologów podwodnych
pod kierownictwem dr hab. Andrzeja Pydyna, kierownika Zakładu Archeologii Podwodnej UMK, zaowocowały spektakularnymi znaleziskami!
Badania prowadzono na kilkunastu wytypowanych obszarach położonych na różnych jeziorach. Naukowcom  przez ponad dwa miesiące udało się odkryć liczne, doskonale zachowane konstrukcje drewniane, które w większości stanowią pozostałości przepraw mostowych.
Wstępna analiza materiału zabytkowego oraz badania dendrochronologicze pozwalają przypuszczać, że odnalezione mosty pochodzą z XI, XII, XIII i XIV wieku. Most przecinający przesmyk oddzielający jeziora Płaskie i Jeziorak powstał w zasadniczej części z drewna ściętego w latach 1055-1056. Był to ważny elementem szlaku komunikacyjnego prowadzącego w głąb Prus.
Most jest jednym z najbardziej interesujących obiektów tego typu odnalezionych na terenie ziem polskich, a zwłaszcza w rejonie Warmii i Mazur.
Kolejne interesujące przeprawy mostowe odnaleziono na jeziorze Łodygowo. Badania dendrochronologiczne prowadzone przez prof. dr hab. Tomasza Ważnego z UMK sugerują, że jeden z mostów wiodących na tzw. wyspę Kurhanów na jeziorze Łodygowo funkcjonował przynajmniej do 1333 roku.
Natomiast most prowadzący na przeciwległy brzeg mógł już powstać w pierwszej połowie XII wieku, lub nawet wcześniej, na co wskazuje materiał zabytkowy. Wspomniana wyspa, mimo swoich niewielkich rozmiarów musiała być ważnym ośrodkiem władzy lub kultu, gdyż łączyły ją z brzegiem dwie przeprawy mostowe o długości prawie 200 m każda. Mosty te zaplanowano w taki sposób, by ich przyczółki znajdowały się w rejonie bramy prowadzącej do grodu.
Badania prowadzone w ramach projektu pozwoliły również na dokładną lokalizację przeprawy mostowej prowadzącej na północny kraniec wyspy Wielka Żuława. Z badań dendrochronologicznych wiadomo, że założenie to powstało w latach 1268-1269. Niemniej zróżnicowany materiał archeologiczny potwierdza, że miejsce to wykorzystywane było przez kolejne kilka wieków.
Wydaje się prawdopodobne, że budowa mostu związana była z funkcjonowaniem na wyspie grodu przebadanego w trakcie wcześniejszych badań archeologicznych.
Prace są realizowane wspólnie z Instytutem Archeologii Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego z Warszawy i wspierane są przez Stowarzyszenie Naukowe Archeologów Polskich Oddział w Warszawie. Badania możliwe są dzięki wsparciu finansowemu przyznanemu przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, w ramach programu – dziedzictwo kulturowe i priorytetu – ochrona zabytków archeologicznych.

 
 
 
Więcej:archeologia