Zaćmienie mogli obserwować mieszkańcy Pacyfiku i obu Ameryk. było ono pierwszym z serii czterech całkowitych zaćmień odbywających się w regularnych odstępach co sześć miesięcy. To astronomiczne wydarzenie jest znane jako tetrada zaćmień.
Wydarzenie było na żywo transmitowane przez NASA m.in. na stronie internetowej Agencji oraz na kanałach NASA w mediach społecznościowych. Zaćmienie rozpoczęło się 15 kwietnia o godzinie 6.54 (zaćmienie półcieniowe), zaćmienie częściowe – o godzinie 7.58, zaćmienie całkowite – o godzinie 9.07, maksimum zaćmienia – o godzinie 9.46. Koniec zaćmienia całkowitego nastąpił o godzinie 10.25, koniec zaćmienia częściowego – o 11.33, a koniec zaćmienia półcieniowego – o 12.38.
Zazwyczaj zaćmienie Księżyca ma miejsce dwa razy do roku, natomiast zaćmienia całkowite zdarzają się niezwykle rzadko. Właśnie dlatego tetrada jest tak wyjątkowym wydarzeniem. W czasie zaćmienia Księżyc nie znika zupełnie z pola widzenia (tak jak dzieje się to w czasie całkowitego zaćmienia Słońca), ale przesuwa się do najciemniejszej części Ziemi, zwanej jako umbra.
“Gdy Słońce, Ziemia i Księżyc ustawią się w jednej linii, nasza planeta rzuca za sobą cień na tyle duży, że jest on w stanie objąć Srebrny Glob. Ponieważ nasz naturalny satelita nie ma własnego źródła światła, lecz odbija tylko światło słoneczne, jego blask gaśnie w takiej sytuacji. Mówimy wtedy o zjawisku zwanym zaćmieniem Księżyca. Gdy Srebrny Glob schowa się w cień Ziemi całkowicie, mówimy o zaćmieniu całkowitym, gdy schowa się częściowo, mówimy o zaćmieniu częściowym” – wyjaśnił dr hab. Arkadiusz Olech z Centrum Astronomicznego PAN w Warszawie.
Gdy Ziemia przysłania promienie słoneczne, tarcza Księżyca staje się brunatno-czerwona. Dzieje się tak, ponieważ ziemska atmosfera rozprasza światło słońca i w specyficzny sposób przepuszcza światło czerwone.
Zobacz całkowite zaćmienie Księżyca w transmisji NASA:
Live streaming video by Ustream
O zaćmieniu Księżyca opowiada ekspert NASA: