Inteligentne pierścienice

Naukowcy odkryli odpowiednik naszego kresomózgowia u… morskiej pierścienicy.

Nieoczekiwanie dla całego świata naukowego struktury mózgu pierścienic morskich z gatunku Platynereis dumerilii zostały uznane za analogi kory mózgu kręgowców.

Odkrycia dokonali naukowcy Europejskiego Laboratorium Biologii Molekularnej w Heidelbergu (EBNL), którzy stwierdzili, że idealnym kandydatem do poszukiwań będzie własnie to bezkręgowe zwierzę – daleki krewniak dżdżownicy, posiadający niezwykłe umiejętności uczenia się. Nowa technologia pozwoliła zidentyfikować typy komórek nie tylko według ich kształtu oraz ich położenia w mózgu, lecz według aktywności ich genów.

Badania nad mózgiem pierścienicy pomogą naukowcom zrozumieć, w jaki sposób mogły wyglądać i funkcjonować najbardziej rozwinięte struktury mózgu wspólnego przodka bezkręgowców, żyjącego około 600 mln lat temu, a także jak wyglądała ewolucja struktur odpowiedzialnych za myślenie na początku ewolucji zwierząt. Nie jest bowiem tajemnicą,
że z biologicznego punktu widzenia kresomózgowie człowieka posiada wiele wspólnego z kresomózgowiem innych kręgowców. Do tej pory nie było jednak jasne, w jaki sposób przebiegała wczesna ewolucja mózgu u bezkręgowców.

W mózgu P. dumerilii specjaliści znaleźli tak zwane ciałka grzybkowate, odpowiadające za pamięć i asocjatywne  uczenie się, będące strukturą analogiczną do kory mózgu człowieka. Biolodzy stwierdzili, że podobieństwo ciałek grzybkowatych do kresomózgowia ludzi jest tak wielkie, że obie te struktury nie mogły rozwijać się niezależnie od siebie.

Jeden z badaczy, Detlev Arendt, podejrzewa, że 600 mln lat temu morskie dno było niezwykle obfite w różne źródła pokarmu. Prehistoryczne istoty musiały więc wykształcić nowe centrum mózgowe, aby móc orientować się w tych źródłach za pomocą zmysłu węchu. Być może była to pierwsza forma uczenia się. Do tej pory naukowcy byli przekonani, że ciałka grzybkowate bezkręgowców i kresomózgowie kręgowców rozwijały się niezależnie od siebie.

Szczegóły odkrycia zostały opisane w specjalistycznym magazynie Cell.

Źródło: www.embl.de