W niektórych wypadkach to niestety nie wystarcza szczególnie, gdy zwierzak po prostu lubi spróbować wszystkiego. Czasami warto wesprzeć go wiedzą.
1. Trojeść amerykańska
fot. Wikipedia
Nazwa naukowa: Asclepias syriaca
Występowanie: To roślina z rodziny toinowatych, występuje w Ameryce Północnej, ale można ją znaleźć także w Europie i w Polsce.
Jak rozpoznać: bylina wyrastająca nawet do 1,5 metra, jej łodygę pokywają włoski, ma duże eliptyczne liście i wonne mięsistoczerwone kwiaty.
Szkodliwe substancje: trujący sok mleczny, który może powodować choroby serca u psów, ludzi i innych gatunków.
Rozpoznanie zatrucia: widocznym symptomem jest rozregulowanie rytmu serca psa, ataki, upadki oraz zapalenia wewnętrzne.
2. Orzech czarny
fot. Wikipedia
Nazwa naukowa: Juglas nigra
Występowanie: w Polsce na szczęście rzadki, choć zdarzają się zdziczałe rozsady.
Jak rozpoznać: dorasta do 35 metrów, kora ma ciemnoszarą lub czarniawą barwę. Orzechy spadają z drzew we wrześniu i październiku.
Trujące substancje: Zarówno liście, kora jak i orzechy wraz z łupinami zawierają juglon. Leżące długo orzechy mogą zawierać mykotoksyny.
Rozpoznanie zatrucia: zatrute w ten sposób psy będą się ślinić, toczyć pianę, wymiotować, mogą doświadczać skurczów mięśni. W przypadku nadmiernej ilości zjedzonych orzechów grozi im śmierć.
3. Orzesznik
fot. Wikipedia
Nazwa naukowa: Carya
Występowanie: głównie w Ameryce Północnej, spotykany w Azji.
Jak rozpoznać: Drzewa dorastają do około 40 metrów, w zależności od odmiany mogą być wyższe (orzesznik jadalny dorasta do 60 metrów) lub rosnąć jako krzaki (orzesznik blady).
Trujące substancje: Jest słabszy niż orzech czarny, jednak także zawiera w sobie juglon i nierzadko występują na nim odmiany pleśni mogące prowadzić do poważniejszych zatruć.
Rozpoznanie zatrucia: Objawy zatrucia pokarmowego, zatwardzenia to częste symptomy u psów po kontakcie z rośliną. Spleśniałe orzechy mogą narazić nasze zwierzęta na problemy neurologiczne.
4. Stopkowiec
fot. Wikipedia
Nazwa naukowa: Podophyllum peltatum
Występowanie: pochodzącą z rodziny berberysowatych roślinę można spotkać we wschodnim USA i Kanadzie.
Jak rozpoznać: to leśna roślina, często rosnąca w koloniach, niczym zielony dywan. Każda z roślin ma dwa duże liście i pojedynczy biały kwiat. W lecie pojawia się jeden pojedynczy owoc.
Trujące substancje: sam żółtawy owoc jest dla ludzi jadalny (ugotowany, bez nasion) to wraz z nieobranymi korzniami, nasionami i liście są trujące. Zawierają szkodliwą podofilotoksynę.
Rozpoznanie zatrucia: po zjedzeniu może powodować biegunki, wymioty, otępienie, intensywne sapanie, a nawet śpiączkę lub śmierć psa. Czasami wywołuje także podrażnienia ich skóry.
5. Żołędzie dębu
fot. Wikipedia
Nazwa naukowa: Quercus
Występowanie: w całej Europie, w Polsce bardzo często spotykane.
Jak rozpoznać: dąb to jedno z pierwszych drzew, które uczymy się rozpoznawać już jako dzieci. Istnieje około 200 gatunków tego drzewa. Ich owoce z charakterystycznymi czapeczkami mogą być zabawką, ale jako pokarm bywają bardzo niebezpieczne.
Trujące substancje: żołędzie mogą blokować przewody pokarmowe małych psów. Oprócz tego zawierają galotaniny (estry kwasu galusowego i glukozy) i to one są najbardziej niebezpieczne.
Rozpoznanie zatrucia: biegunka (możliwa krwawa), zaparcia, otumanienia, ból w okolicach podbrzusza, osowienie, częste oddawanie moczu
6. Wrotycz pospolity
fot. Wikipedia
Nazwa naukowa: Tanacetum vulgare
Występowanie: na terenie całej Polski, najczęściej na dzikich łąkach.
Jak rozpoznać: sztywna łodyga dorasta nawet do 1,5 metra, roślina ma szereg kłączy, ale jej najbardziej charakterystyczną cechą są jasnożółte kwiaty o kształcie guzików i mocny zapach przypominający kamforę.
Trujące substancje: wrotycz używana jest przez ludzkość w ziołolecznictwie od wieków, jednak dla psów nie jest to odpowiedni lek ani potrawa. Roślina ma w sobie między innymi tujon, który jest trujący dla czworonogów.
Rozpoznanie zatrucia: psy po zjedzeniu wrotyczy mogą mieć znacznie przyspieszony puls, okazywać dezorientację, mieć konwulsje i problemy gastryczne. Wrotycz także niebezpiecznie obciąża ich wątrobę i nerki.
7. Kasztanowiec pospolity
fot. Wikipedia
Nazwa naukowa: Aesculus hippocastanum
Występowanie: w całej Polsce.
Jak rozpoznać: drzewa o charakterystycznych białożółtych kwiatach (co kwitną w czas egzaminów maturalnych) i brązowych owocach, z których jesienią dzieci robią sobie zabawki, a dorośli chowają je po kieszeniach na szczęście.
Trujące substancje: owoce drzewa zawierają saponiny, które są niebezpieczne dla ludzi i zwierząt. Jednak, żeby się nimi poważnie zatruć potrzeba by zjeść naprawdę dużo kasztanów, a na to nie zdobędzie się raczej ktokolwiek. Są strasznie niedobre!
Rozpoznanie zatrucia: wymioty, nienaturalne pragnienie, osłabienie, w skrajnych przypadkach może uszkodzić układ nerwowy, prowadzić do paraliżu, śpiączki i śmierci.