Za Wielkim Murem jest to najważniejsza uroczystość w całym roku, celebrowana właściwie przez wszystkich mieszkańców tego ponad miliardowego państwa. Chiński Nowy Rok przypada między końcem stycznia a końcem lutego. Od najdawniejszych czasów jest w Chinach najważniejszym świętem publicznym i prywatnym, zapożyczyły je również zamieszkujące w Chinach mniejszości narodowe.
Ostateczny kształt Święta Wiosny ukształtował się na początku naszej ery w wyniku połączenia kilku świąt. Święto Wiosny trwa piętnaście dni i kończy się Świętem Latarni. Do dziś pozostało najważniejszym świętem, pomimo wprowadzenia w 1912 roku w Chinach kalendarza gregoriańskiego.
W Chinach pierwsze 3 dni chińskiego Nowego Roku są dniami wolnymi od pracy.
Przygotowania do Święta Wiosny rozpoczynają się już na początku ostatniego miesiąca starego roku. W ósmy dzień tego miesiąca cała rodzina rozpoczyna wielkie sprzątanie domu, by wygnać z niego złe duchy. W tym dniu spożywa się słodką zupę ryżową zwaną laba. 23 dnia ostatniego miesiąca roku następuje uroczyste pożegnanie domowego boga kuchni, który odchodzi zdać coroczny raport przed Nefrytowym Cesarzem. Wieczorem wszyscy zasiadają do sute wieczerzy złożonej ze słodkich dań, a usta posążka boga kuchni smaruje się miodem. Następnego dnia rozpoczynają się właściwe przygotowania do święta – zakupy, przygotowywanie prezentów a także oklejanie drzwi wejściowych obrazkami noworocznymi nianhua. W zwyczaju jest też oddanie w tych dniach wszystkich długów.
Najważniejszy dzień to wigilia Nowego Roku. Od rana cała rodzina przygotowuje posiłki. Głównym daniem są pierożki jiaozi. Chińczycy spędzają Nowy Rok w domu i w gronie rodzinnym. W tym dniu wręczają sobie też prezenty. Są to najczęsciej świeże owoce, owoce w cukrze, ciastka, cukierki lub koperty z pieniędzmi. Wieczorem na ulicach można oglądać pokazy sztucznych ogni i wybuchy petard. Następnie tradycyjnie składa się ofiarę na domowym ołtarzyku poświęconym przodkom i zasiada do wspólnej wieczerzy, do której spożywa się grzane wino lub wódkę. Rodzina spędza czas przy stole do rana, rozmawiając i grając w różne gry (np. karty, mahjong).
O świcie Nowego Roku gospodarz domu zdejmuje znad drzwi obrazki nianhua. W tym dniu ponownie składa się ofiary przodkom, a następnie wszyscy wychodzą na ulice, gdzie wspólnie świętują w towarzystwie muzyki i eksplozji petard oraz fajerwerków. Wtedy też odbywają się tradycyjne tańce lwów. Kulminacyjnym elementem świętowania jest korowód kilkudziesięciu osób niosących wyobrażenie smoka. Zabawy uliczne trwają do późnych godzin nocnych.
W następnych dniach ulice miast pustoszeją a większość sklepów i urzędów jest zamknięte. Chińczycy tradycyjnie wyjeżdżają w odwiedzimy dokrewnych. Po dwóch tygodniach obchody Nowego Roku kończy Święto Latarni.