Na łamach czasopisma Papers in Palaentology możemy zapoznać się z bardzo nietypową pracą naukową, która przedstawia szczegóły znaleziska z Portugalii. Setki zmumifikowanych pszczół odkryto w skałach na wybrzeżu Odemira. Pochodzą one sprzed 3000 lat, ale w jaki sposób zginęły i dlaczego zachowały się do dzisiaj, pozostaje zagadką.
Czytaj też: Mumie z Guanajuato – przerażające i fascynujące jednocześnie. Skrywają jeszcze jedną tajemnicę
Zacznijmy od tego, że znalezisko nie jest skupiskiem mumii samych w sobie, tzn. nikt celowo nie ususzył tych zwierząt. Naukowcy bardziej interpretują odkrycie pod kątem paleontologicznym, a szczątki pszczół nazywają skamieniałościami. Jest to odważne stwierdzenie z uwagi na to, że ciała pszczół praktycznie nie występują w stanie kopalnym. Zazwyczaj zanim zaczynają się procesy lityfikacji i fosylizacji, ciała owadów rozkładają się w normalnych warunkach atmosferycznych. W przypadku pszczół z Portugalii musiało zatem dojść do czegoś wyjątkowego.
Mumie pszczół w Portugalii. Matka Natura zafundowała prawdziwą gratkę dla paleontologów
Okazy z atlantyckiego wybrzeża są o tyle ciekawe, że zdradzają mnóstwo szczegółów anatomicznych. Ususzone i częściowo skamieniałe zostały tutaj osobniki z rodzaju Eucera. Mowa dokładnie o kornutkach, które do dzisiaj żyją na terenie Europy, a gniazda lubią zakładać w ziemi. Stanowisko paleontologiczne prezentuje wiele owadów zamkniętych w podłużnych kokonach. Pszczoły te nie zdołały ujrzeć światła dziennego za życia.
Czytaj też: Zupełnie nie oszczędzali w środkach. Egipcjanie balsamowali swoje mumie w bardzo wykwintny sposób
Dlaczego tak dużo pszczół sprzed 3000 lat znajduje się w jednym miejscu? Naukowcy nie podają konkretnej przyczyny masowej śmierci owadów, ale mają kilka luźnych sugestii. Możliwe, że nagłe zalanie podłoża do gniazdowania zostało zalane przed wody lub nocny spadek temperatury poniżej zera przyczyniły się do szybkiego obumarcia kokonów. Następnie, aby doszło do fosylizacji, musiały zapanować w glebie warunki beztlenowe, a potem dynamiczna lityfikacja (wiązanie) węglanów. Dopiero wówczas nasze kornutki mogły zacząć się wysuszać i zamieniać w specyficzne skalne mumie.
Czytaj też: Ludzie jedli kiedyś mumie. Skąd wziął się ten zwyczaj?
Odkrycie pomoże badaczom w dokładniejszej rekonstrukcji warunków środowiskowych i klimatycznych terenów dzisiejszej Portugalii przed 3000 lat. Prawdopodobnie występował wtedy klimat z dużo chłodniejszymi i bardziej deszczowymi zimami.