To kolejny etap projektu, nad którym od wielu miesięcy pracują naukowcy z kilku ośrodków w Polsce (Politechnika Łódzka, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu Wydział Biologii i Hodowli Zwierząt, Katedra Chemii Środowiska Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego w Bydgoszczy) . Wcześniej zespół pod przewodnictwem dr hab. Beaty Gutarowskiej, dyrektor Instytutu Technologii Fermentacji i Mikrobiologii Wydziału Biotechnologii i Nauk o Żywności Politechniki Łódzkiej opracowywał innowacyjny biopreparat efektywnie usuwający związki odorowe z odpadów organicznych powstających w trakcie hodowli drobiu. Nad komercjalizacją projektu pracują właśnie badacze z Laboratorium Biotechnologii Przemysłowej w łódzkim Technoparku.
Najpierw ustalono stężenia i rodzaje odorantów na fermach drobiu. Przy czym nie chodziło tu wyłącznie o przykry zapach, ale przede wszystkim o toksyczny wpływ na tkanki drobiowe wysokich stężeń takich substancji lotnych jak siarkowodory, amoniak, lotne kwasy tłuszczowe, aminy Następnie wyizolowano mikroorganizmy z różnych środowisk naturalnych i przeprowadzono badania skriningowe.
– Na podstawie uzyskanych wyników wybraliśmy szczepy bakterii i drożdży, które charakteryzowały się wysoką redukcją lotnych związków odorowych, brakiem oddziaływań antagonistycznych wobec siebie oraz małą wrażliwością na oddziaływanie pomiotu kurzego – relacjonuje kierownik projektu dr hab. Beata Gutarowska. – Bardzo istotną cechą naszego rozwiązania jest to, że w skład preparatu wejdą drobnoustroje wyizolowane ze środowisk naturalnych, co skutkować będzie ich lepszą efektywnością i tolerancją – wyjaśnia.
Badacze analizowali również dobór pożywek i warunków hodowli optymalnych dla wzrostu wyizolowanych mikroorganizmów, a także opracowywali różne formy i ustalili dawkowania biopreparatu. Po zakończeniu tej fazy pora na opracowanie bezodpadowej technologii produkcji w skali przemysłowej, oszacowanie opłacalności produkcji i stosowania biopreparatu i wreszcie jego postaci handlowej.
I tu właśnie do akcji wkracza zespół naukowców z kierowanego przez dr. Krzysztofa Makowskiego Laboratorium Biotechnologii Przemysłowej w łódzkim Technoparku.
– Naszym zadaniem jest opracowanie optymalnej i opłacalnej technologii otrzymywania i stosowania biopreparatu w tym produkcji drobnoustrojów na pożywkach naturalnych – zapowiada dr Krzysztof Makowski – Badania w naszych laboratoriach potrwają blisko rok i są znakomitym przykładem właściwego wykorzystania potencjału łódzkiego centrum wdrożeniowego BioNanoPark – podkreśla.
Wyniki badań łódzkich naukowców przekazane zostaną do kolejnego etapu – weterynaryjnych badań aplikacyjnych (prowadzonych przez Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie Wydział Medycyny Weterynaryjnej) i sprawdzenia skuteczności biopreparatu na fermach drobiowych. W tym etapie do prac włączy się przemysłowy partner projektu firma JHJ sp. z o.o. W rezultacie kilkuletnich prac powstać ma aktywne, bezpieczne dla zwierząt, tanie, łatwe w zastosowaniu rozwiązanie, którego jak dotąd na rynku brakuje. Znane na rynku polskim preparaty mikrobiologiczne do usuwania związków odorowych ze środowisk rolniczych mają ogólne zastosowanie, nie są w pełni scharakteryzowane, a ich mechanizm działania nie jest jasno sprecyzowany.
Biopreparat opracowany w ramach projektu, przeznaczony dla pomieszczeń drobiarskich, będzie w pełni scharakteryzowany pod kątem aktywności, bezpieczeństwa dla zwierząt, składu i mechanizmu działania. Ponadto będzie to technologia bezodpadowa, wykorzystująca naturalne surowce do produkcji pożywek mikrobiologicznych, wykorzystywanych dalej do wytwarzania biopreparatu.
Naukowcy widzą też spore zapotrzebowanie na opracowywane rozwiązanie. W Polsce działa ponad 700 wielkoprzemysłowych ferm drobiowych i kilka tysięcy małych kurników. Tymczasem opracowywany biopreparat przyczyni się do poprawy warunków chowu drobiu, warunków pracy, ale też do zmniejszenia problemu uciążliwości zapachowych w otoczeniu ferm.
W pracę nad projektem zaangażowanych jest kilka ośrodków akademickich: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie (Wydział Medycyny Weterynaryjnej), Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu (Wydział Biologii i Hodowli Zwierząt), Katedra Chemii Środowiska Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego w Bydgoszczy oraz Wydział Biotechnologii i Nauk o Żywności Politechniki Łódzkiej.