Tego typu sugestie pojawiały się od lat, choć w większości przypadków brakowało konkretnych dowodów, które by to potwierdzały. Okazja do zmiany sytuacji pojawiła się po tym, jak przedstawiciele Southern Cross University analizowali aktywność drzew w lesie świerkowym. O tym, co wydarzyło się tam podczas częściowego zaćmienia Słońca członkowie zespołu badawczego piszą na łamach Royal Society Open Science.
Czytaj też: W tym miejscu czas płynie o 9% wolniej. Szokujący wynik eksperymentu
Kluczowym wnioskiem wyciągniętym przez autorów tych ekspertyz było to, że sygnały rozchodzące się wewnątrz i między drzewami sprawiały wrażenie zsynchronizowanych. Gdyby się to potwierdziło, to moglibyśmy mówić o całkowitej zmianie postrzegania tych organizmów. I to zarówno z punktu widzenia pojedynczych roślin, jak i ich grupowych powiązań.
Miejscem prowadzenia wspomnianego eksperymentu były północne Włochy. Właśnie tam w październiku 2022 roku doszło do częściowego zaćmienia, a eksperci stojący za badaniem postanowili śledzić aktywność drzew wchodzących w skład lasu świerkowego. Dlaczego akurat takie zjawisko astronomiczne zwróciło ich uwagę? Z prostego powodu: chodziło o wyraźnie zmniejszoną ilość światła słonecznego docierającego do drzew.
Udział naukowców w eksperymencie polegał na umieszczeniu czujników na trzech świerkach w różnym wieku. Urządzenia te miały nadzorować aktywność elektryczną i wyraźnie pokazały nasilenie takowej między drzewami podczas zaćmienia. Rośliny najwyraźniej komunikowały się ze sobą i wykazywały zdecydowane oznaki synchronizacji. Zgromadzone informacje prowadzą do uzyskania obrazu sytuacji ukazującego lasy funkcjonujące w kolektywny sposób, przystosowujące się do nowych okoliczności.
Obserwacje dotyczące lasu świerkowego na północy Włoch wykazały, że tamtejsze drzewa w reakcji na częściowe zaćmienie Słońca zaczęły się między sobą wyraźnie komunikować
Taka sieć tworzona przez drzewa jest naprawdę fascynująca. Jak dodają naukowcy stojący za tymi ustaleniami, synchronizacja występowała jeszcze przed zaćmieniem, co można porównać do rodzaju wstępnej świadomości. Jeszcze bardziej fascynujący wydaje się fakt, iż starsze drzewa szybciej dostosowały się do nowych warunków, co sugeruje, jakoby więcej razy doświadczyły one zaćmień, dzięki czemu błyskawicznie wiedziały, co może się wydarzyć.
Czytaj też: Drewno zbrojone żelazem. Naukowcy tworzą materiał budowlany przyszłości
To cenne spostrzeżenie, wszak dostarcza kolejnych argumentów o konieczności ochrony lasów – w szczególności tych starszych, które mogą odgrywać najważniejszą rolę w przetrwaniu ekosystemów. Wygląda na to, iż starszych drzew nie da się bezproblemowo zastąpić poprzez nasadzanie nowych. Dzięki gromadzonym przez dekady informacjom te starsze dostarczają całym lasom wiedzy koniecznej dla zachowania grupowej odporności i przystosowywania się do zmian klimatycznych.