Jedzą tylko surowe lub lekko ugotowane warzywa, mniej niż jedno na pięć cierpi na nadwagę – to niezwykła statystyka. Mowa o japońskich dzieciach, uważanych za jedne z najzdrowszych na świecie. Widać to po ich chodzie, na co zwrócili uwagę naukowcy z Uniwersytetu Nagoya. Szczegóły opisano w czasopiśmie Scientific Reports.
Czytaj też: Na 7 rano do szkoły? Odważna decyzja władz wpłynie na wyniki dzieci w nauce
Dr Tadashi Ito z Uniwersytetu Nagoya mówi:
Uważamy, że różnice w stylu życia, budowa i czynniki kulturowe wpływają na chód japońskich dzieci. Nie jest to prawdopodobnie wpływ na zdrowie japońskich dzieci, ale wskazuje na cechy różniące się od dzieci w innych krajach.
Zdrowa dieta wyróżnikiem japońskich dzieci
Zespół dr Ito przeanalizował dane zarejestrowane przez czujniki przymocowane na kończynach dolnych japońskich dzieci. Chód to złożony, nieświadomy wzorzec ruchowy, niezbędny do wykonywania większości codziennych czynności. Składa się z sekwencji ruchów, które angażują biodra, kolana i stopy.
Z medycznego punktu widzenia, chód ma kluczowe znaczenie dla pomiaru jakości życia i zdrowia. Zaburzenia takie, jak chód gołębi (intoeing) i chód ze stopami na zewnątrz (outtoeing), są jednymi z najpowszechniejszych wśród dzieci cierpiących na nadwagę. Rzadko występują natomiast u młodych Japończyków.
Może to wynikać z posiłków szkolnych, integralnej części codziennego życia japońskich dzieci od 1889 r. Do dzisiaj są im podawane kulki ryżowe i grillowane ryby, nawet w najodleglejszych i najbiedniejszych regionach. Zupa minestrone i pieczony dorsz z kukurydzą czy bok choy są podawane do dzisiaj w całej Japonii, nawet w najodleglejszych i najbiedniejszych regionach. Ale to tylko podstawa.
Czytaj też: Zajrzeli do mózgów dzieci z ADHD. Różnice były widoczne gołym okiem
Badania przeprowadzono na 424 uczniach rekrutowanych z dwóch szkół podstawowych. Wykazano, że ich wzorce chodu różniły się w zależności od wielu. Wykazano różną liczbę kroków w ciągu minuty między 6-8-latkami a 11-12-latkami. Analizy wykazały również mniejsze kroki w tej drugiej grupie w porównaniu z osobami w wieku 9-10 lat, a także mniejszy zakres ruchu kolana podczas cyklu chodu.
Wraz z wiekiem u dzieci zaobserowano większe zgięcie podeszwowe, czyli ruch polegający na odsunięciu stopy od ciała i zgięciu kostki.
Dr Ito dodaje:
Wyniki te stanowią ważne narzędzie do oceny normalnego i patologicznego chodu – mogą określić skuteczność leczenia ortopedycznego oraz rehabilitacyjnego w przypadku zaburzeń chodu.