Dziekuję, żeście mnie znaleźli

Ja chcę na pace!

– Wasza pomoc jest dla mnie siłą dającą przetrwanie – powiedział pan Janusz ze łzami w oczach zapytany o słowa, jakie chciałby przekazać darczyńcom SZLACHETNEJ PACZKI.

Darczyńcy w magazynie SZLACHETNEJ PACZKI  pojawili się około godziny 12. Młodzi, uśmiechnięci, od razu poprosili o pomoc w noszeniu paczek. Ich ilość zadziwiła wszystkich – 13 sporych pudeł i malutka, żywa, udekorowana choineczka. – To jeszcze nie wszystko. W przyszłym tygodniu dojedzie pralka, grzejnik i odkurzacz – powiedział pan Jakub. Postanowili razem z wolontariuszami pojechać do potrzebującego mężczyzny i osobiście dostarczyć mu paczki. Weszliśmy do samochodu, gdzie leżały już prezenty. – Panią zapraszam do przodu na fotel – powiedział kierowca do pani Ani. – Nie! Ja chcę tutaj, na pace! – odpowiedziała i już po chwili stała obok nas. Pod pachą miała choineczkę, drugą ręką trzymała się uchwytu. – Uhh.. jakie emocje!- mówiła uśmiechnięta.

SZLACHETNA PACZKA to projekt, który łączy tysiące osób: wolontariuszy, darczyńców, potrzebujące rodziny i dobroczyńców. Wolontariusze spotykają się z potrzebującymi w ich domach, pytają o przyczyny trudnej sytuacji i konkretne potrzeby. Następnie darczyńcy, dzięki informacjom uzyskanym od wolontariuszy przygotowują mądrą i odpowiadającą na konkretne potrzeby pomoc.

Pomógł Facebook

Podczas podróży darczyńcy cały czas się śmiali i rozmawiali. –  Kiedyś braliśmy udział w projekcie jako wolontariusze, teraz jesteśmy z tej drugiej strony – mówiła pani Ania. Okazało się, że początkowo paczkę miały robić 4 osoby, później zaangażowało się aż 75! – Utworzyliśmy na Facebooku wydarzenie i tak przybywały kolejne osoby. Najpierw przyjaciele, później także nieznajomi – opowiadał pan Jakub. Wśród darczyńców są ludzie nie tylko z Polski, ale także z Niemiec, Anglii, Irlandii, Szwecji i innych państw.

Jak się zrewanżować?

Drzwi od mieszkania otworzył nam około 75-letni mężczyzna w wełnianej czapce. – O nie! o nie! – mówił widząc kolejne paczki. Ustawiliśmy je w malutkim pokoju i usiedliśmy w kuchni.

Zapadła cisza. Pan Janusz usiadł ostatni i naciągnął czapkę na zapłakane oczy. Chciał coś powiedzieć, ale płacz mu na to nie pozwalał. W końcu głośno odetchnął, wziął ściereczkę, która leżała na stole, wytarł nią oczy i zaczął z nami rozmawiać. – Ja mam fantazję, bo w tym wieku trzeba ją mieć. Myślałem, że dostanę 3 paczki na święta, w nich ciepłe skarpety, a tutaj… ja ni mam się jak zrewanżować! – mówił łamiącym się głosem. Pani Ania odwróciła głowę i chusteczką wytarła łzy.

Czytałem go jak miałem 16 lat!

–  Co chciałby Pan najpierw zobaczyć? – zapytała pani Ania. – Książki! – odpowiedział zdecydowanie mężczyzna i zerwał się z krzesła. Darczyńcy znaleźli odpowiednie pudełko i postawili je na stole przed starszym panem. Po jego policzkach znowu spłynęły łzy. Wyciągnął malutkiego, pluszowego misia i trzymając go w ręce zaczął nim machać jak dziecko. Za chwilę sięgnął po książki.- Ossendowski! Czytałem go jak miałem 16 lat! – powiedział i znowu wytarł oczy ściereczką. Wziął książki, mocno je objął i wyniósł do pokoju.

Niebanalnie

– Czy są jakieś słowa, które chciałby przekazać pan pozostałym darczyńcom? – zapytała pod koniec wizyty wolontariuszka. Pan Janusz wstał z krzesła, podszedł do stołu, mocno się na nim oparł i po chwili zastanowienia powiedział: – Żeby to banalnie nie zabrzmiało. Wasza pomoc jest dla mojej osoby… nie, skreśl to. Dla mnie… – poprawił się i zapadła cisza. Z drugiego pokoju słychać było starą, francuską piosenkę. – Siłą dającą przetrwanie – dodał po chwili namysłu zdecydowanym głosem. Następnie popatrzył na szafkę do której przyklejone były różne karteczki. – Chciałbym dostać od was kartkę, taką
z imionami, żebym sobie tutaj włożył – powiedział. Pani Ania podeszła do paczki i wyciągnęła śliczną, ręcznie robioną kartkę. Pan Janusz widząc wszystkie podpisane osoby złapał się za głowę, a później szybko opadł na krzesło. – Dziękuję żeście mnie znaleźli – powiedział cicho.

Czas wizyty dobiegł końca. Pan Janusz odprowadził nas do drzwi, pożegnał się z darczyńcami, a ci obiecali przesłanie kolejnej kartki. To jeszcze nie koniec prezentów dla pana Janusza – grzejnik, który ogrzeje jego zimne mieszkanie, odkurzacz i pralka dostarczone zostaną już w przyszłym tygodniu.

Ciągle możesz zmieniać świat na lepsze!

Wciąż możesz dołączyć do SZLACHETNEJ PACZKI dokonując wpłaty. Każda wpłata oznacza szansę dla kolejnej rodziny w potrzebie. By pomagać potrzebujemy przynajmniej tylu wpłat, ile rodzin otrzymało pomoc w tym roku. Od Ciebie zależy, ile rodzin otrzyma pomoc. Twoja decyzja pozwoli nam działać.

Tylko w tym roku SZLACHETNA PACZKA dotarła do 13 230 rodzin w potrzebie. W przygotowanie paczek zaangażowało się 225 tys. darczyńców (średnio 17 osób przygotowywało paczkę dla jednej rodziny). Wśród nich byli m. in. prezydent Bronisław Komorowski z żoną Anną, piłkarze Borussi Dortmund – Jakub Błaszczykowski, Robert Lewandowski i Łukasz Piszczek, olimpijczycy – Adrian Zieliński i Natalia Partyka, wielu artystów i sportowców.