Obecnie najbardziej prawdopodobnym kandydatem wydaje się natomiast przedstawiciel gatunku Threskiornis aethiopica, czyli tzw. ibis czczony. Jego nazwa nie jest przypadkowa, ponieważ ptaki te były powszechnie czczone przez starożytnych Egipcjan. Zmumifikowany osobnik, którego objęto badaniami, najprawdopodobniej został poświęcony Totowi – bogu Księżyca uznawanego za wynalazcę egipskiego pisma.
Na czele zespołu badawczego zajmującego się tą sprawą stanęła Carol Ann Barsody z Cornell University. Niestety, trudno o dokładne informacje dotyczące genezy artefaktu sprzed 1500 lat. Barsody początkowo podejrzewała, że mumia trafiła do zbiorów jako część ładunku z 1884 roku, w którym znajdowała się ludzka mumia Penpi, tebańskiego skryby. Śledztwo wykazało jednak, iż wraz z Penpi nie przybyły żadne inne egipskie przedmioty.
Niejasne pochodzenie mumii
Według najbardziej prawdopodobnego scenariusza mumia stanowiła część darowizny z 1930 roku przekazanej przez absolwenta Cornell, Johna Randolpha. Barsody postanowiła zbadać artefakt bez naruszania znajdującego się wewnątrz zwierzęcia. Korzystając z pomocy Frederica Gleacha poddała ważącą 942 gramy mumię tomografii komputerowej. W ten sposób udało się potwierdzić, iż w środku zmumifikowano ptaka, którego noga została złamana przed całym procesem, podczas gdy złamanie dzioba nastąpiło po mumifikacji. Z kolei pióra i tkanka miękka zwierzęcia zachowały się w dobrym stanie.
Początkowo badacze nie byli w stanie dostrzec, w jaki sposób ptak został ułożony tak, by przyjąć obecny kształt. W rozwiązaniu zagadki pomogła jednak muzealna kolekcja skór i szkieletów, dzięki którym udało się skopiować kształt ptaka poprzez dopasowywanie do siebie poszczególnych części. Ostatecznie naukowcy doszli do wniosku, iż głowa ibisa została przekręcona i odgięta do tyłu względem ciała. Zwierzęciu usunięto też mostek i żebra, co nie było szczególnie powszechne w przypadku mumifikowanych ptaków.
Obecnie ibis czczony nie występuje na terenie Egiptu
Obecnie ibis czczony nie występuje już na terenie Egiptu, choć swoim zasięgiem obejmuje większą część Afryki. Gatunek ten został również introdukowany do Europy, w związku z czym można go spotkać na przykład we Francji i Włoszech. Starożytni Egipcjanie bardzo powszechnie wykorzystywali te zwierzęta do mumifikacji i oddawania czci swoim bóstwom.