Badacze z teksańskiego uniwersytetu opracowali nowy sposób na obserwację procesu parowania wód jeziornych. Wskaźnik nie odnosi się do zasobów w konkretnych zbiornikach, ale do globalnej objętości parowania jezior. GLEV (eng. global lake evaporation volume) przynosi zupełnie nowe, nieznane wcześniej informacje na temat stanu jezior na świecie.
Spośród wszystkich powierzchniowych wód słodkich aż 87 proc. zakumulowana jest w jeziorach (zarówno naturalnych, jak i sztucznych). Naukowcy pod kierownictwem profesora Huilin Gao z Texas A&M University zbadali poziom parowania we wszystkich słodkowodnych zbiornikach na świecie, których jest aż 1,42 miliona. Na tej podstawie sprawdzili, jak zmieniał się GLEV w okresie 1985-2018. Jak się okazuje, w ciągu 33 lat z jezior ubywała coraz większa ilość wody. Uśredniona objętość światowej ewaporacji wód jeziornych wzrosła o 3,12 km3/rok w badanym okresie. Co to może oznaczać?
Jeziora znikają w coraz szybszym tempie. Objętość parowania GLEV wzrosła
Zdaniem naukowców coraz wyższe temperatury oraz większe promieniowanie słoneczne spowodowane mniejszym zachmurzeniem w wielu regionach świata przyczyniają się do tego, że jeziora tracą swoją objętość. Nie tylko proces parowania zachodzi szybciej, ale przede wszystkich ilość wody „uciekającej” ze zbiorników jest coraz większa. Doskonale to przedstawiono w badaniach na przykładzie jeziora Mead w rzece Kolorado w USA.
Wskaźnik GLEV ma być dokładniejszym środkiem w badaniu stanu wód jeziornych na świecie. Według GLEV zaledwie 6 715 zbiorników (spośród aż 1,42 miliona znajdujących się na całym świecie) stanowi 5 proc. pojemności światowych zasobów, 10 proc. powierzchni wszystkich jezior i aż 16 proc. objętości parowania. Oznacza to, że największe jeziora świata znikają aż trzykrotnie szybciej niż te dużo mniejsze.
Zdaniem profesora Huilin Gao przedstawione dane mają przede wszystkim „pomóc w usprawnieniu procesu decyzyjnego w zakresie zarządzania zbiornikami na całym świecie, zwłaszcza w czasach nasilających się susz i dynamicznego wzrostu populacji”.
Ten zestaw danych pomaga społeczności naukowej lepiej zrozumieć rolę, jaką te zbiorniki wodne odgrywają na Ziemi – od globalnego prognozowania pogody, modelowania powodzi i susz po modelowanie całego ekosystemu naszej planety w warunkach zmieniającego się klimatu