Trudne polskie słowa: znaczenie 

Trudne słowa przydają się nie tylko na szkolnych klasówkach z języka polskiego. Ich znajomość może pomóc także po ukończeniu edukacji, pozwalając osiągać lepszą pozycję zawodową i towarzyską. Poniżej przedstawiamy zatem trudne słowa polskie, które warto znać. 

Ambiwalentny – mieszany. Jeżeli mówimy, że mamy wobec kogoś lub czegoś ambiwalentne uczucia, oznacza to, że owe uczucia posiadają wydźwięk pozytywny i negatywny jednocześnie 

Apoteoza – wychwalanie kogoś lub czegoś; patetyczny utwór będący wyrazem takiej pochwały 

Arbitraż – sposób rozwiązywania sporów prawnych bez odwoływania się do sądu powszechnego; funkcję takiego sądu pełni w tym wypadku niezależny specjalista 

Cezura – moment oznaczający przełom w życiu jednostki bądź zbiorowości (społeczności lokalnej, narodu albo nawet całego rodzaju ludzkiego); punkt wyraźnie oddzielający nową epokę od poprzedniej 

Chasydyzm – żydowski ruch religijny o charakterze mistycznym, powstały i działający w łonie judaizmu; narodził się w XVIII wieku na ówczesnych ziemiach polskich 

Demagogia – wywieranie wpływu na opinię publiczną za pomocą działania obliczonego na łatwy efekt; szukanie poklasku przechodzącego niekiedy w rzeczywisty kapitał polityczny 

Egzegeza – badanie połączone z krytyczną interpretacją tekstów, przede wszystkim tych uznanych za święte (np. Biblia) 

Eksplikacja – uściślenie pojęcia bez zmiany jego zakresu. Używając języka potocznego, powiedzielibyśmy, że eksplikacja to po prostu wyjaśnienie danego pojęcia. 

Falerystyka – kolekcjonowanie odznaczeń i orderów, a także dziedzina historii poświęcona owym odznaczeniom. Osobę posiadającą taką kolekcję nazywamy z kolei falerystą. 

 

Harpagon – skąpiec; termin zaczerpnięty od imienia bohatera jednej z najbardziej znanych komedii Moliera 

Imponderabilia – rzeczy i sprawy z natury nieuchwytne, czyli niedające się obliczyć ani zmierzyć, a jednak posiadające realny wpływ na nasze życie 

Inklinacja – skłonność; upodobanie do kogoś albo czegoś 

Interlokutor – rozmówca 

Kompulsywny – wykonywany pod wpływem przemożnego impulsu, pozostającego poza naszą kontrolą 

Konfabulacja – wypełnianie luk w pamięci zmyśleniami, a następnie przedstawianie rozmówcom owych zmyśleń jako rzeczywistych wydarzeń  

Luminarz – człowiek wybitny w jakiejś dziedzinie (np. ponadprzeciętnie wykształcony) 

Miraż – inna nazwa fatamorgany. Zjawisko to polega na wystąpieniu pozornego obrazu oddalonego przedmiotu, powstaje zaś w wyniku różnic współczynników załamania światła w warstwach powietrza o odmiennej temperaturze i gęstości. 

Prokrastynacja – pojęcie niezwykle modne wśród specjalistów w dziedzinie rozwoju osobistego; oznacza ociąganie się i odkładanie czegoś na później, ze świadomością, że owa zwłoka działa na naszą niekorzyść. 

Retroseksualizm – zjawisko społeczne stanowiące przeciwieństwo metroseksualizmu; przywiązanie do tradycyjnych cech przypisanych danej płci, wyrażające się np. w ubiorze czy zachowaniu 

Tromtadracja – krzykliwe prezentowanie poglądów albo górnolotnych haseł pozbawionych głębszej treści

 

Trudne polskie słowa: wymowa

Najtrudniejsze polskie słowa to dla rodzimych użytkowników języka głównie te, których znaczenie odkrywamy dzięki słownikom. Z kolei uczący się języka polskiego cudzoziemcy posiadają dodatkowo spore problemy z wymową wielu wyrazów. W internecie znaleźć można sporo zabawnych filmików, obrazujących zmagania obcokrajowców z niuansami polszczyzny. 

Z czego wynikają te problemy? Nasz język słynie z wielu szumiących i szeleszczących dźwięków, które w uszach narodów niesłowiańskich brzmią wprawdzie bardzo przyjemnie, ale zarazem egzotycznie. Imitacji owych dźwięków trzeba się uczyć przez lata, jest to jednak oczywiście możliwe – wielu cudzoziemców przyswaja sobie zasady polskiej wymowy w stopniu niemal doskonałym.    

Czy polski faktycznie jest językiem aż tak trudnym, jak przedstawiają to niektóre europejskie i światowe rankingi? Luca Lampariello, znany włoski poliglota zakochany w Polsce, uważa, że motywacja  i zaangażowanie w proces nauki potrafią czynić cuda. Jego świetna znajomość języka polskiego stanowi najlepszy dowód na poparcie tej tezy.

Poniżej kilka przykładów najtrudniejszych polskich słów z punktu widzenia cudzoziemców (i nie tylko!):

  • żółć,
  • szczęście,
  • Pszczyna,
  • Brzęczyszczykiewicz,
  • przestrzeń,
  • bezwzględny,
  • Szczebrzeszyn,
  • Szymankowszczyzna [wioska w województwie mazowieckim],
  • źdźbło,
  • nastepstwa.

Warto jeszcze na koniec zauważyć, że dla naszych słowiańskich sąsiadów polskie słowa są czasem nie tyle trudne, ile raczej zabawne. Czesi twierdzą na przykład, że niektóre nasze wyrazy mogłyby przypaść do gustu tamtejszym dzieciom z wadami wymowy... Cóż, trudno zaprzeczyć, że wyobrażenie Polaków o języku czeskim jest dosyć podobne.