Trzęsienie ziemi na południu Turcji, które wystąpiło w środku nocy 6 lutego 2023 roku, miało magnitudę 7,8. Było to najsilniejsze trzęsienie w historii tego kraju. Hipocentrum wstrząsów znajdowało się 18 kilometrów pod powierzchnią ziemi w strefie występowania uskoku wschodnioanatolijskiego. Dziewięć godzin po głównym wstrząsie nastąpił drugi tego samego dnia o sile 7,5.
Południowa i wschodnia Turcja znajduje się w strefie aktywnej sejsmicznie. Ścierają się tutaj dwie płyty tektoniczne – anatolijska budująca większość terytorium Turcji oraz arabska. Na linii styku pomiędzy nimi doszło do trzęsienia ziemi. Skala kataklizmu okazał się ogromna, ponieważ wstrząsy wystąpiły w środku nocy oraz na obszarze, gdzie od dłuższego czasu nie notowano większych trzęsień ziemi. Tak duża liczba zniszczonych budynków prawdopodobnie wynika z tego, że nie były one konstrukcyjnie przygotowane na wstrząsy sejsmiczne o takiej sile.
Czytaj też: Największe w historii trzęsienie ziemi nawiedziło Turcję i Syrię. Wiemy, co wywołało wstrząsy
USGS i danych ALOS-2 z JAXA oraz Earth Observatory of Singapore Remote Sensing Lab
Zdjęcia NASA ukazują skalę zniszczeń trzęsienia ziemi w Turcji
Za analizę skali żywiołu zabrali się naukowcy z NASA i innych współpracujących z nimi instytucji. Na zdjęciach satelitarnych przedstawili zasięg zniszczeń różnego stopnia. Aparat PALSAR-2 na satelicie ALOS-2 kierowanym przez japońską agencję kosmiczną JAXA wykonał zdjęcia 8, 9 i 10 lutego. W różnej gradacji kolorystycznej pokazuje zniszczone tereny – im ciemniejsze barwy (czarny, czerwony), tym większe uszkodzenia infrastruktury i budynków.
Syntetyczna mapa ukazuje obszar sfotografowany 8 lutego. Przedstawia ona trzy miasta Türkoğlu, Kahramanmaraş i Nurdaği. Satelita ALOS-2 jest wyposażony w radar z czujnikiem, który wysyła impulsy mikrofalowe w kierunku powierzchni Ziemi i następnie nasłuchuje odbić tych fal, aby sporządzić mapę okolicy, w tym budynków. Czujnik zbiera i prezentuje wszelakie zmiany w zabudowie/rzeźbie terenu w danym spektrum czasowym.
USGS i danych ALOS-2 z JAXA oraz Earth Observatory of Singapore Remote Sensing Lab
Na planach miast możemy zauważyć niewielką liniowość największych zniszczeń. Położenie miast, które ucierpiały najbardziej w wyniku trzęsienia, schodzi się z przebiegiem uskoku wschodnioanatolijskiego. Aby ustrzec się podobnych skutków działania żywiołu, należy skierować więcej uwagi na prowadzenie danych sejsmicznych w tym regionie oraz postawić na baczną obserwację wszelakich objawów aktywności w strefie uskokowej.
Czytaj też: Jak duże może być najsilniejsze trzęsienie ziemi? Skala Richtera wcale nie przyniesie na to odpowiedzi
NASA prowadzi program mapowania skutków trzęsień ziemi. W sieci jest już dostępny portal kartograficzny prezentujący więcej danych satelitarnych w odniesieniu do kataklizmu w Turcji. Jak przekazała Shanna McClain w komunikacie prasowym:
Uważnie monitorujemy to zdarzenie. Oprócz mapowania uszkodzeń (…) satelity używamy również do śledzenia zwiększonego ryzyka osunięcia się ziemi, przerw w dostawie prądu i pogody, które mogą stanowić wyzwanie dla służb reagujących na miejscu.