„Dzięki temu projektowi możemy pokazać tzw. cymelia, czyli najcenniejsze rękopisy i druki, które są równocześnie najlepiej chronionymi pozycjami. Z zasady są one niedostępne, a teraz każdy może je dokładnie obejrzeć w internecie” – informuje rzecznik wrocławskiej uczelni Jacek Przygodzki.
W ramach projektu digitalizacji poddano m.in. 1100 średniowiecznych rękopisów, oraz około 3 tys. starych druków, kartografików, muzykaliów. Najcenniejsze z udostępnionych obiektów to np. Statuta synodalia episcoporum Wratislaviensium, wydane drukiem przez Caspara Elyana w 1475 r., z najstarszymi tekstami drukowanymi w języku polskim czy Legenda maior de beata Hedwigi, wydana drukiem przez Konrada Baumgartena w 1504 r. oraz wczesne wydania dzieł Lutra, Cervantesa i Szekspira.
Wśród udostępnionych atlasów można znaleźć dzieła rękopiśmienne i starodruki m.in.: Claudii Ptolemei viri Alexandrini Cosmographie, wydany w Ulm w 1482 r., rękopiśmienny atlas portolanowy Battisty Agnesego wykonany w Wenecji około 1540 r.
Biblioteka Uniwersytecka we Wrocławiu udostępnia swoje zasoby poprzez Bibliotekę Cyfrową Uniwersytetu Wrocławskiego oraz portal Dziedzictwo kulturowe w badaniach Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu. Na stronie interenetowej www.dk.bu.uni.wroc.pl udostępnione są wszystkie materiały, które zdigitalizowano w ramach różnych projektów.
W Bibliotece Uniwersyteckiej we Wrocławiu znajduje się około 30 procent zachowanych na ziemiach polskich rękopisów średniowiecznych. Ma ona też największą w Polsce kolekcję atlasów z XVI-XVIII w. oraz liczący się w Europie, a największy w Polsce zbiór starych druków wydanych do roku 1800. Wśród niemal 317 000 starych druków – 3 200 to inkunabuły, czyli druki wydane do roku 1500 i to druga kolekcja w Polsce po Bibliotece Jagiellońskiej. Zbiory w dużej części są związane z obszarem historycznego Śląska.
POSŁUCHAJ: Audycja TOK FM o historii w internecie