Pierwszy na świecie hotel w kosmosie ma być otwarty w 2027 roku

Choć koncepcja kosmicznej turystyki wydawać się może nieco przedwczesna, ruszył projekt kosmicznego kurortu, w którym ludzie mogliby spędzać „wakacje pod gwiazdami” jak nigdy dotąd.
Pierwszy na świecie hotel w kosmosie ma być otwarty w 2027 roku

Firma snująca plany kolonizacji przestrzeni pozaziemskiej pracuje nad urzeczywistnieniem jednego z częściej pokazywanym w popkulturowym sci-fi wynalazków, czyli sztucznej grawitacji. Choć „używał jej” Kubrick w „Odysei kosmicznej 2001”, filmie z 1968, nadal pozostaje ona w sferze fantazji. Orbital Assembly Corporation (OAC) sprzedaje potencjalnym inwestorom wizję stacji orbitalnej o nazwie Voyager na której żyć mogłoby nawet 400 osób. I tak jak pokazują to „realistyczne” filmy o podróżach kosmicznych, mieszkańcy kręcącego się szybko Voyagera korzystaliby ze sztucznej grawitacji.

Gdyby OAC dopięło swego, Voyager stałby się największą stworzoną przez człowieka konstrukcją pozaziemską, w której znalazłoby się miejsce dla barów, sal gimnastycznych czy biblioteki. Odważny pomysł wspierają eksperci wywodzący się z NASA, inżynierowie i piloci doświadczalnych maszyn testowanych przez siły powietrzne USA. Początek ma być skromny. Na orbicie zbudowany ma zostać 60 metrowy prototyp, który pokazać ma realne możliwości wytwarzania sztucznej grawitacji poprzez generowanie odpowiedniego momentu obrotowego. 

Idea wykorzystania siły odśrodkowej do tworzenia sztucznego przyciągania nie jest nowa. W 1883 roku Konstantyn Ciołkowski rozważał tworzenie wygodnego habitatu na orbicie ziemskiej. W książce „Свободное пространство” (ros. wolna przestrzeń) pokazał prosty projekt obrotowej konstrukcji mającej imitować ciążenie.

Domena publiczna/Konstantyn Ciołkowski

Pod wpływem wizji stacji kosmicznej wymyślonej przez słoweńskiego uczonego Hermanna Noodunga pod koniec lat 30. XX wieku, nazista i pionier podboju kosmosu Wernher von Braun zaprojektował swój pozaziemski habitat. Dysk o średnicy blisko 80 metrów miał kręcić się z prędkością 3 obrotów na minutę, co zdaniem von Brauna miało zapewnić przyśpieszenie odśrodkowe o wartości 0,3 g. Domena publiczna/Chesley Bonestell Co do aktualnego projektu OAC, gdy już uda się pokazać wykonalność projektu z pomocą „miniatury”, konstrukcja właściwego Voyagera (bezpośrednio na orbicie) powierzona zostanie „gigantycznemu robotowi” o akronimie STAR (Structure Truss Assembly Robot). Budowa prototypu tego mechanicznego robotnika została już zlecona inżynierom w Kalifornii.

Jak przy wszystkich projektach w skali kosmicznej, głównym problemem dla pomysłodawców Voyagera jest finansowanie ich projektu. Jeżeli nawet prywatne firmy zdolne wynosić sprzęt i materiały budowlane na orbitę pozwalają ściąć nieco koszty, to milion dolarów uzbierany do tej chwili przez Orbital Assembly Corporation wydaje się kroplą w morzu planowanych potrzeb. Zdaniem serwisu Futurism ekipa stojąca za projektem orbitalnego hotelu „odrobiła pracę domową” nawet jeżeli ich ekstrawagancka wizja nie ziści się w najbliższych dekadach. Bo dobrze, że ktokolwiek planuje coś na przyszłość. Orbital Assembly Corporation W 2019 roku m.in. CNN zwrócił uwagę na projekt kalifornijskiej firmy Gateway Foundation stworzenia stacji kosmicznej, która niczym wielki liniowiec oceaniczny żeglować miałaby po orbicie Ziemi. Tamta konstrukcja złożona z 24 modułów nosiła nazwę stacji Von Brauna i miała zostać ukończona do 2027 roku. Kilka lat później te same wygenerowane w komputerze grafiki promują projekt Voyager Station. I zbudować go ma inna firma (OAC), kierowana przez byłego pilota Johna Blincowa (kieruje też Gateway Foundation).

 

W niedawnej rozmowie z CNN właśnie Blincow zapewniał, że pomimo wywołanych pandemią opóźnień prace na kosmicznym placu budowy ruszyć mają w 2026 roku (miały rok wcześniej). Pytanie o powody rezygnacji z używania w nazwie projektu nazwiska esesmana odpowiedzialnego za projekt rakiet V2. Być może Voyager lepiej kojarzy się inwestorom. Materiał stacji przypomina kilka ciekawych faktów z rozmowy na temat ówczesnej stacji Von Brauna z jej głównym projektantem, Timem Alatorre (nadal w ekipie OAC). 
Okazuje się, że estetyka Voyager Station jest „reakcją” na wspomniany wyżej film Kubricka. Co ciekawe, według Alatorre „Odyseja kosmiczna 2001” pokazuje czego nie należy robić projektując stację orbitalną. Orbital Assembly Corporation Sterylność i odczłowieczenie pomieszczeń w których żyli bohaterowie filmu był celowym zabiegiem reżysera. Inżynierowie pracujący nad AOC chcą „w kosmos przenieść odrobinę Ziemi”. Kolory wnętrz mają być ciepłe, łóżka wygodne a hotelowy bar dobrze wyposażony.
John Blincow w wywiadzie z kolei dla „Washington Post” zwraca uwagę, że kosmiczni turyści przed lotem pojazdami SpaceX na orbitę będą musieli przejść odpowiednie szkolenie, dotyczące zarówno ich kondycji psychicznej co fizycznej. Wspomniane niemal 400 osób mających żyć na stacji rozkładać się ma na 280 pasażerów i 112 członków załogi.

Pasażerami naturalnie mogą być bogaci turyści, ale też naukowcy chcący prowadzić eksperymenty w słabym ciążeniu. Bilet na orbitę oraz 3,5 dnia pobytu w hotelu ma kosztować 5 mln dolarów. To 11 razy mniej niż zapłacili firmie Axiom Space cywile mający w 2022 roku spędzić 8 dni na międzynarodowej stacji kosmicznej.