Nowe badania pokazują jednak, iż jest to jak najbardziej możliwe. Ich wyniki zostały zaprezentowane w Geophysical Research Letters i sugerują, że na przestrzeni zaledwie kilkunastu lat Ziemia przechyliła się o niemal 80 centymetrów. Dotyczy to danych gromadzonych w okresie od 1993 do 2010 roku.
Czytaj też: Rozpad Afryki powoduje dziwna siła ze środka Ziemi. Niedługo tego lądu w ogóle nie poznamy
W jaki sposób ludzkość miałaby tego dokonać? Całe zamieszanie wydaje się wynikać z faktu, iż ludzkość eksploatuje podpowierzchniowe zasoby wody, przepompowując ją w inne miejsca i zmieniając rozkład masy całej planety. W wymienionym okresie wypompowanych miało zostać 2150 gigaton wód gruntowych, co przełożyło się na wzrost poziomu morza o ponad 6 milimetrów na przestrzeni kilkunastu lat.
Przechylenie Ziemi wyniosło około 80 centymetrów na wschód. Z jednej strony taka zmiana – jeśli wziąć pod uwagę rozmiary naszej planety – nie jest może gigantyczna, ale bez wątpienia zauważalna. Aby zrozumieć, co dokładnie się dzieje, warto wykorzystać analogię do łódki unoszącej się na wodzie. Bez względu na to, czy chodzi na przykład o taflę jeziora czy też inny zbiornik, przerzucenie równomiernie rozłożonego obciążenia na jedną stronę sprawi, iż taka łódka zacznie się przechylać. Na znacznie większą skalę to samo dzieje się z Ziemią, gdy woda zostanie przepompowana z jednego obszaru na inne.
Początkowo badacze wzięli pod rozwagę udział lodowców, lecz z czasem włączyli do modelowania także rozkład wód gruntowych. Właśnie wtedy okazało się, iż eksploatacja tych zasobów ma znaczący wpływ na zachowanie całej planety. Co gorsza, w grę wchodzi też przekładanie się całego zjawiska na rosnący poziom mórz i oceanów.
Analiza danych z lat 1993-2010 miała na celu wyjaśnienie, jak Ziemia zmieniła swój ruch obrotowy i jakie były tego przyczyny
Zmiany w dryfie bieguna obrotowego Ziemi wydają się wynikać w największym stopniu z redystrybucji wód gruntowych ze średnich szerokości geograficznych. Chodzi o tereny obejmujące współrzędne między 35. a 55. stopniem na północ lub południe od równika. Jak oszacowali naukowcy, największa część przemieszczającej się w takich okolicznościach wody pochodziła z zachodu Ameryki Północnej i północno-zachodnich Indii.
Czytaj też: Potężna siła rozszarpuje niektóre lądy od spodu. Kontynenty mają swoją piętę Achillesa
Jako że dane dotyczące ruchu biegunów są gromadzone od końca XIX wieku, to ich analiza powinna dostarczyć odpowiedzi na pytania o to, jak wyglądał rozkład wody na Ziemi na przestrzeni lat. W grę wchodzi wyjaśnienie między innymi tego, czy postępujące zmiany klimatu miały wpływ na ten aspekt globalnej hydrologii. Na koniec warto natomiast przypomnieć, iż ziemski biegun geograficzny nie pokrywa się ani z biegunem geomagnetycznym, ani z biegunem zimna.