1. Silne odrzucanie przekonań niezgodnych z przyjętymi
Innymi słowy niezdolność utrzymania w świadomości dwóch sprzecznych/różnych opinii.
2. Izolacja między strukturami przyjętymi a odrzuconymi
Metaforycznie: nie ma miejsca na oczy/kropki w „rybkach” yin i yang.
3. Poszukiwanie i przyjmowanie czarno-białych rozwiązań.
4. Etykietowanie
Przedwczesne formułowanie wartościujących opinii.
5. Negowanie rzeczywistości niezgodnej z przekonaniami.
6. Poszukiwanie jednoznacznej, całościowej akceptacji
Co za tym idzie, odrzucanie ludzi, którzy za jedno nas cenią, a za coś innego krytykują.
7. Małe wewnętrzne zróżnicowanie opinii odrzuconych.
8. Preferowanie negatywnego, zagrażającego obrazu świata.
9. Uznawanie tylko jednoznacznych autorytetów
Odrzucanie tych, którzy nie uznają tego autorytetu.
10. Izolacja struktur
Zmiany w jednej szufladce (np. moja pracownica świetnie liczy) nie wpływają na zmiany w sąsiedniej (np. kobiety nie nadają się do analiz matematycznych)
11. Brak tolerancji na to, że jedno zjawisko może być i pozytywne, i negatywne w różnych aspektach.
12. Traktowanie sytuacji wieloznacznych, sprzecznych informacji lub deficytu informacji jako zagrożenia.
Na podstawie artykułu ZOFII MILSKIEJ-WRZOSIŃSKIEJ „Dogmatyzm, sztywność, nietolerancja na wieloznaczność”, w opracowaniu „Osobowość jako przedmiot diagnozy psychologicznej” pod red. Teresy Szustrowej, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego 1974.