Przez 150 lat nie mogli zrozumieć ich anatomii. W jakim wieku były niemieckie aetozaury?

Jeszcze 204 miliony lat temu na Ziemi występowały gady, którym wyglądem było stosunkowo blisko do pancerników. Najwięcej kontrowersji budziły jednak ich niejasne rozmiary.
Przez 150 lat nie mogli zrozumieć ich anatomii. W jakim wieku były niemieckie aetozaury?

Naukowcy przez 150 lat głowili się nad tym, czy znalezione przez nich szczątki należały do dorosłych osobników czy też młodych. Zagadkę zapoczątkowało znalezisko dokonane w okolicach Stuttgartu w 1877 roku. Właśnie wtedy udało się zlokalizować pozostałości 24 przedstawicieli gatunku Aetosaurus ferratus. Ich długość wynosiła od 20 do 82 centymetrów, lecz nie było jasne, w jakim wieku były owe zwierzęta.

Czytaj też: Jak wyglądało uderzenie asteroidy, która zabiła dinozaury? Wystarczy spojrzeć na tę symulację

Ostateczne werdykt w tej sprawie zapadł za sprawą badań, których wyniki zaprezentowano na łamach Journal of Vertebrate Paleontology. Pierwszy opis szczątków pochodził z 1877 roku, a jego autor sugerował, że musiały one pochodzić z tego samego okresu (sprzed milionów lat). Wiele lat później, w XXI wieku, zostały natomiast przeprowadzone badania wskazujące na scenariusz, w którym wszystkie osobniki w momencie śmierci były młode.

Aetozaury zamieszkiwały Ziemię do około 204 mln lat temu

Prawdopodobny przełom w śledztwie nastąpił za sprawą znalezionego szkieletu przedstawiciela gatunku Paratypothorax andressorum. Ten został wydobyty w odległości nieco ponad 50 kilometrów od stanowiska paleontologicznego pod Stuttgartem i wygląda tak, jakby stanowił dorosłą formę aetozaura. To z kolei pozwalałoby sądzić, że szczątki z 1877 roku przynależały do młodych osobników. Kluczem do uzyskania odpowiedzi była tzw. paleohistologia, czyli nauka związana ze wzrostem tkanek.

Jak wyjaśni Dorota Konietzko-Meier z Uniwersytetu w Bonn, kości długie są przydatne w kontekście obliczania wieku zwierząt, ponieważ za życia tworzą one odpowiedniki słojów w pniach drzew. W efekcie, oceniając ich rozwój, można wyciągnąć wnioski na temat długości życia danego osobnika. W tym przypadku naukowcy skupili się na kościach ramiennych najmniejszego i jednego z największych okazów spod Stuttgartu.

Ostateczny werdykt? Zwierzęta miały w momencie śmierci nie więcej niż rok. Można więc założyć z dużą dozą prawdopodobieństwa, że wszystkie osobniki, których szczątki zlokalizowano w 1877 roku były stosunkowo młode i nie do końca rozwinięte pod względem anatomicznym. Osobną kwestię stanowi teraz to, czy ich śmierć nastąpiła w tym samym okresie czy może ich szczątki zostały na przykład naniesione w jedno miejsce za pośrednictwem spływającej wody.

Czytaj też: Najdziwniejsze dinozaury w historii. Pokazujemy 10 osobliwych zwierząt, które kiedyś rządziły światem

[…] nie możemy wykluczyć, że Aetosaurus i Paratypothorax, oba pochodzące ze Stubensandstein (formacja Löwenstein), mogą reprezentować jeden takson o różnych stadiach ontogenetycznych, jak zaproponowano wcześniej. Ponadto agregacja A. ferratus dostarcza pierwszych dowodów na zachowania gromadne wśród aetozaurów. podsumowują autorzy publikacji