Biolodzy od dawna zastanawiali się, dlaczego wilki żyjące w Ameryce Północnej potrafią tak diametralnie różnić się od siebie wyglądem. W arktycznych częściach Kanady wilki często są szare, ale im dalej na południe, tym kolor ich futra ciemnieje. Zwłaszcza czarne wilki są niezwykłe. Czym to jest spowodowane? Najnowsze badania przeprowadzone przez uczonych z Uniwersytetu Oksfordzkiego, które opublikowano w Science, pomagają rozwiązać tę zagadkę.
Czytaj też: Wilki mają własną osobowość. Wykorzystują ją do polowania
Gra w szare, gra w czarne
Kolor sierści u wilków (Canis lupus) jest determinowany przez gen CPD103. W zależności od wariantu genu, jaki ma wilk, jego sierść będzie czarna lub szara. Dobrze wiemy, że niektóre wirusy mogą zmieniać ludzkie DNA – podobnie może być u innych gatunków.
Oryginalna wersja CPD103 kodowała tylko szare umaszczenie. W pewnym momencie do genomu wilków przedostała z psów domowych przedostała się mutacja kodująca czarny kolor sierści. Wystarczy, że zwierzę odziedziczy tylko jedną kopię “czarnego” CPD103, by mieć futro o takiej maści. Gen ten odgrywa także rolę w obronie przed infekcjami płuc, szczególnie przed wirusem powodującym nosówkę (CDV).
Czytaj też: Wilki znowu zaskakują. Przez lata nie mieliśmy pojęcia, że są do tego zdolne
Badacze przenalizowali dane dotyczące 12 populacji wilków w całej Ameryce Północnej, szczególnie z okolic Yellowstone. Z 20-letnich danych wynika, że gdy dochodzi do wybuchu epidemii CDV, wilki mają tendencję do wybierania partnerów o przeciwnym kolorze sierści, co powoduje, że ich potomstwo ma czarne umaszczenie. Okazało się, że czarne wilki miały liczne przeciwciała CDV, co sugeruje, że były lepiej chronione przed nosówką w porównaniu do zwierząt z szarym futrem. To naprawdę zaskakująca korelacja.
Prof. Tim Coulson z Uniwersytetu Oksfordzkiego mówi:
W większości części świata czarne wilki nie występują lub są bardzo rzadkie, a jednak w Ameryce Północnej na niektórych obszarach są powszechne, a na innych nieobecne. Naukowcy od dawna zastanawiali się dlaczego. Teraz mamy wyjaśnienie oparte na badaniach wilków w całej Ameryce Północnej i modelowaniu motywowanym niezwykłymi danymi zebranymi przez współautorów, którzy pracują w Yellowstone.
Nie ma powodu, by podejrzewać, że dzieje się tak tylko u wilków. Kilka innych gatunków, w tym ptaki, płazy, owady i ssaki, wykazało związek między kolorem a odpornością na choroby. Może się okazać, że kolor, choroby i preferencje dotyczące kojarzenia mają więcej wspólnego niż mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka.