Diprotodon wcale nie był olbrzymim wombatem. Odkryto szczątki prawdziwych gigantów

Wbrew powszechnej opinii, Diprotodon wcale nie był największym “australijskim wombatem”. Odkryto szczątki zwierząt jeszcze większych.
Ramsayia magna obok współczesnego wombata /Fot. Griffith University

Ramsayia magna obok współczesnego wombata /Fot. Griffith University

Diprotodon to wymarły rodzaj ssaka z rodziny Diprotodontidae, uważany za największego torbacza w historii Ziemi. Był prawdopodobnie wielkości współczesnego nosorożca białego i prowadził tryb życia podobny do hipopotama. Żył na terenie Australii od 1,6 mln do ok. 40 000 lat temu, czyli przez większość plejstocenu. Zamieszkiwał otwarty las, śródleśne łąki i polany, prawdopodobnie w pobliżu wody. Żywił się liśćmi, krzewami i trawami. Miał ok. 2 m wysokości i ważył ok. 3 tony.

Czytaj też: Rozwiązano jedną z największych zagadek paleontologii. Już wiadomo, jak powstają takie skamieniałości

Diprotodon jest powszechnie (ale błędnie) uważany za australijskiego “gigantycznego wombata”. Teraz naukowcy z Uniwersytetu Griffitha rzucili nowe światło na duży gatunek, który należy do współczesnej rodziny wombatów.

Prof. Julien Louys mówi:

Wymarła megafauna Australii nigdy nie przestaje zadziwiać i intrygować nie tylko Australijczyków, ale ludzi na całym świecie. Chociaż jeden z najbardziej charyzmatycznych z gigantycznych ssaków, które wyginęły, Diprotodon jest powszechnie określany jako “gigantyczny wombat”. Ale to jest nieprawidłowe, ponieważ Diprotodon należy do zupełnie innej rodziny – odpowiednik powiedzenia, że hipopotam jest po prostu gigantyczną świnią.

Gigantyczny wombat z Australii

Kompletna czaszka kopalnego wombata, znaleziona w jaskini Rockhampton w Queensland i szacowana na około 80 000 lat, została po raz pierwszy opisana przez zespół kierowany przez prof. Juliena Louysa z Uniwersytetu Griffitha. Odkrycie to zapewnia bezprecedensowy wgląd w biologię i wygląd mało znanych “łagodnych olbrzymów”.

Czaszka Ramsayia /Fot. Griffith University

Prof. Julien Louys dodaje:

Istniały jednak prawdziwe gigantyczne wombaty. Te tradycyjnie były słabo znane, ale odkrycie najbardziej kompletnej czaszki jednego z tych olbrzymów – Ramsayia – dało nam możliwość zrekonstruowania, jak wyglądało to stworzenie, gdzie i kiedy żyło oraz jak przebiegała ewolucja wombatów olbrzymich w Australii.

Czaszka i żuchwa skamieniałości Ramsayia magna została odkryta w Johannsen’s Cave w Rockhampton na początku XXI w., ale dopiero dzięki późniejszym wykopaliskom i analizie przeprowadzonej przez zespół prof. Louysa potwierdzono, że należy ona do wcześniej opisanego, ale bardzo słabo poznanego gatunku. Wymarłe olbrzymie wombaty z rodziny Vombatidae (dwa razy większe od współczesnych wombatów) są rzadsze niż przedstawiciele z kopalnego rodzaju Diprotodon.

Czytaj też: Sprośny jak koala, wierny jak kruk. Każdy gatunek ma swoje prawa miłości

Ramsayia magna miał rozległe zatoki czaszkowe, których nigdy wcześniej nie widziano u wombatów. To wskazuje, że zwierzę to miało dużą, zaokrągloną czaszkę i silne mięśnie żuchwy. Szczegóły jego anatomii opisano w czasopiśmie Papers In Palaeontology.