Te zwierzęta są wyjątkowo długowieczne. Wiemy to dzięki… bombie atomowej

Ludziom przysługuje miano najdłużej żyjących ssaków lądowych na Ziemi, ale daleko nam do czołówki całego królestwa zwierząt. Na przykład wśród kręgowców za rekordzistę uznaje się rekina polarnego. 
Te zwierzęta są wyjątkowo długowieczne. Wiemy to dzięki… bombie atomowej

To właśnie przedstawiciele gatunku Somniosus microcephalus, zamieszkujący wody Grenlandii, Morza Północnego, północnego Atlantyku, Oceanu Arktycznego i Morza Białego, cechują się imponującą długowiecznością. Dość powiedzieć, że mogą oni najprawdopodobniej przekraczać 500 lat życia, przy czym udokumentowany przypadek obejmuje osobnika mającego około 400 lat.

Czytaj też: Jak to się mogło w ogóle poruszać? Prehistoryczny potwór ważył niewyobrażalnie dużo

Pojawia się jednak pytanie: skąd wiadomo, że rekiny polarne żyją właśnie tyle? Prowadzone w tej sprawie badania są zaskakująco powiązane z wykorzystywaniem bomb atomowych. Na przykład w badaniach z 2016 naukowcy skorzystali z technik datowania radiowęglowego. W ten sposób byli w stanie przeprowadzić ekspertyzy dotyczące soczewek w oczach rekinów polarnych.

Łącznie pod uwagę wzięto 28 samic, które przebadano w celu poznania poziomu radiowęgla i stabilnych izotopów. Wartości te są najwyraźniej powiązane z dietą matki takiego zwierzęcia, ponieważ soczewki rekinów zachowują pewne szczegóły związane z pierwszymi chwilami życia młodego osobnika. W takich próbkach mogą zachować się białka zsyntetyzowane tuż po narodzinach, co można wykorzystać na potrzeby oceny wieku zwierząt takich jak rekiny polarne. 

Zwierzęta takie jak rekiny polarne cechują się wyjątkową długowiecznością. Mogą dożywać nawet 400 lat

Jeśli w okolicy doszło do detonacji bomby atomowej, to wyemitowane wtedy składniki, takie jak radioaktywne izotopy węgla-12 i węgla-14, trafiają do środowiska – włącznie z organizmami rekinów. Jako że próby jądrowe były prowadzone już od lat 40. ubiegłego wieku, natomiast te wykorzystujące środowiska morskie – od lat 50. – to wygenerowane wtedy skoki stężeń izotopów mogą być bardzo przydatne właśnie w kontekście oceny wieku organizmów takich jak rekiny. 

Jak nietrudno się domyślić, najwyższe stężenia izotopów występują u rekinów, które w momencie prowadzenia prób były bardzo młode. Wykorzystując modelowanie badacze są w stanie określić, jak stężenia izotopów zmieniają się wraz z wiekiem. W ten sposób doszli do wniosku, że średnia długość życia rekinów polarnych to co najmniej 272 lata. Z kolei rekordowo stare osobniki miały w 2016 roku kolejno 335 i 392 lata. Dość zabawny wydaje się przy tym fakt, iż wiek osiągania dojrzałości płciowej przez te zwierzęta wynosi ponad 150 lat. 

Czytaj też: Zwierzę przypominające walenia na środku egipskiej pustyni. Jak morski ssak znalazł się tak daleko od wody?

Eksperci twierdzą, że jedną z przyczyn długowieczności rekinów polarnych jest ich wyjątkowo powolny metabolizm. Z drugiej strony, ma to pewne negatywne implikacje dla całego gatunku. Ze względu na długi czas potrzebny do uzyskania zdolności do rozrodu, rekiny te są podatne na śmierć zanim w ogóle osiągnąć dojrzałość płciową. Mimo wszystko ich długowieczność wydaje się naprawdę intrygującą kwestią.