IBM ma rekordowy układ kwantowy. W długofalowych planach naukowcy biorą jednak pod uwagę zupełnie innego kandydata

Dzięki wysiłkom inżynierów związanych z firmą IBM powstał największy w jej historii układ kwantowy, a zarazem drugi największy na całym świecie. Paradoksalnie, żaden z nich nie został ujęty w długofalowych planach amerykańskiej spółki.
IBM ma rekordowy układ kwantowy. W długofalowych planach naukowcy biorą jednak pod uwagę zupełnie innego kandydata

Zacznijmy od początku. Rekordowy dla IBM okazał się układ złożony z 1121 kubitów, nazwany Quantum Condor. Wbrew oczekiwaniom nie zostanie on jednak zamontowany w komputerze kwantowym System Two. Do zaprojektowania Quantum Condor posłużyła architektura 127-kubitowego układu Eagle. 

Czytaj też: Polimerowy wąż boa nakarmiony. Polacy przeprowadzili imponujący eksperyment

Gdy spojrzymy natomiast na plany IBM dotyczące kolejnych dziesięciu lat rozwoju, to zorientujemy się, że zostały w nich ujęte zupełnie inne rozwiązania. W kontekście komputera kwantowego System Two ma być użyty Quantum Heron. Takowy zawiera “tylko” 133 kubity, a naukowcy wyjaśniają, że sto bitów kwantowych może zapewnić przewagę nad tysiącem. 

Jak pewnie wiecie, obliczenia kwantowe wykorzystują kubity, zwane również bitami kwantowymi. W odróżnieniu od klasycznych bitów – mogących przyjmować wartości 0 lub 1 – kubity są w stanie utrzymywać się w superpozycji. Takowa charakteryzuje się istnieniem w wielu stanach jednocześnie, dzięki czemu w grę wchodzi nie tylko 0 i 1, ale nawet oba na raz. Zwiększa to możliwości obliczeniowe, do czego tak dążą naukowcy odpowiedzialni za projektowanie komputerów kwantowych.

Mimo to, ani sto, ani tysiąc kubitów nie zapewni skoku potrzebnego do pokonania obecnie stosowanych komputerów. Aby się to stało, potrzebne będą procesory kwantowe zawierające miliony bitów kwantowych. Te są niestety podatne na błędy, których ryzyko występowania jest najniższe, gdy temperaturę utrzymuje się blisko wartości zera absolutnego, czyli -273,15 stopnia Celsjusza. 

Układ kwantowy Condor składa się z 1121 kubitów, lecz w kontekście długofalowych planów IBM tamtejsi naukowcy stawiają na 133-kubitowego Herona

Idąc dalej, o ile w przypadku klasycznych komputerów średnio 1 na 1 000 000 000 000 000 000 000 bitów ulega uszkodzeniu, tak w komputerach kwantowych problem ten dotyczy mniej więcej 1 na 1000 kubitów. I właśnie tutaj ujawnia się wielka przewaga pozornie słabszego procesora od IBM. 

Czytaj też: Najpotężniejszy humanoidalny robot na świecie. Niestraszny mu solidny kopniak

Innymi słowy, 133-kubitowy Heron jest pięciokrotnie mniej narażony na błędy niż ma to miejsce w przypadku 1121-kubitowego układu Condor. Działający już System Two, czyli komputer kwantowy od IBM, został poddany testom. Składa się z trzech procesorów Heron i jest według członków zespołu badawczego pierwszym komputerem kwantowym o modułowej architekturze. Co to znaczy? Krótko mówiąc: kubity w takiej architekturze mogą być dodawane, gdy pojawi się taka potrzeba. A skoro ryzyko wystąpienia błędów jest w tym przypadku niższe, to trzeba było zdecydować się na wybór złotego środka. O tym, czy taka decyzja była właściwa przekonamy się już wkrótce.