Różne sposoby mierzenia siły mięśniowej sprawiają, że każdy mięsień może być najlepszy w swojej kategorii. Problem leży w samej definicji: czy mierzymy siłę absolutną, dynamiczną, elastyczność czy może wytrzymałość? Naukowcy zazwyczaj określają siłę mięśni jako maksymalną siłę, jaką mogą one wytworzyć, co można zmierzyć poprzez najcięższy ciężar do podniesienia lub szczytową siłę na dynamometrze.
Czytaj też: Sztuczne mięśnie jak galaretki. Inżynierowie MIT piszą przyszłość robotyki
Kluczową różnicą jest rozróżnienie między siłą absolutną a względną. Ta pierwsza oznacza całkowity moment obrotowy generowany przez mięsień, podczas gdy siła względna uwzględnia stosunek siły do masy lub objętości mięśnia. Te dwa podejścia prowadzą do zupełnie innych wniosków co do tego, który mięsień jest naprawdę najsilniejszy.
Każdy mięsień jest wyjątkowy
Jeśli weźmiemy pod uwagę czystą siłę absolutną, bezkonkurencyjny okazuje się mięsień pośladkowy wielki. Jako największy mięsień w ludzkim organizmie, odpowiada za prostowanie biodra i utrzymywanie wyprostowanej postawy. Jego imponujący rozmiar oraz wysoka gęstość włókien szybkokurczliwych pozwalają mu generować ogromną siłę niezbędną do unoszenia całego ciała.
Czytaj też: Mamy egzoszkielety, teraz kolej na egzomięśnie?
W podobnej lidze plasują się mięśnie czworogłowe uda oraz mięsień płaszczkowaty. Te potężne struktury wspólnie umożliwiają podnoszenie całej masy ciała podczas codziennych czynności takich jak stanie, bieganie czy skakanie. Mięsień płaszczkowaty, ukryty pod mięśniem brzuchatym łydki, odgrywa szczególnie istotną rolę w utrzymaniu pozycji pionowej, nieustannie przeciwstawiając się sile grawitacji.
Gdy jednak przejdziemy do stosunku siły do masy, sytuacja diametralnie się zmienia. W tej kategorii zwycięzcą zostaje mięsień żwacz w szczęce. Ten stosunkowo niewielki mięsień, dzięki dużej liczbie włókien i idealnemu kątowi wstawienia, potrafi wygenerować zadziwiającą siłę. Wszystkie mięśnie szczęki razem mogą zaciskać zęby z siłą do 25 kilogramów na siekaczach, a na zębach trzonowych nawet 90,7 kg.
Przechodząc do wytrzymałości, żaden mięsień nie może równać się z sercem. Ten niezwykły organ kurczy się nieprzerwanie ok. 100 tysięcy razy dziennie, przepompowując przez organizm ok. 9450 litrów krwi. Serce ma zdolność do bicia ponad 3 miliardy razy w ciągu życia człowieka, pracując bez przerwy przez dziesiątki lat.
Równie imponująca jest nieustanna praca języka – złożonej grupy mięśni, która bez wytchnienia uczestniczy w mieszaniu jedzenia, kształtowaniu mowy i przepychaniu śliny nawet podczas snu. Mięśnie oka również zasługują na uznanie, wykonując do 10 tys. skoordynowanych ruchów w ciągu zaledwie godziny czytania.
W ostatecznym rozrachunku okazuje się, że każdy mięsień w ludzkim ciele ma swoje unikalne mocne strony. Różne definicje siły sprawiają, że nie istnieje jeden uniwersalny zwycięzca – każdy mięsień jest najsilniejszy w swojej specjalizacji, doskonale dostosowanej do konkretnych zadań w naszym organizmie. To właśnie ta różnorodność i specjalizacja czynią ludzkie ciało tak niezwykłym mechanizmem.