Wykorzystali w tym celu grafen. To właśnie na jego bazie są tworzone nowe memrystory, które mogłyby posłużyć do projektowania systemów sztucznej inteligencji i zaawansowanych układów obliczeniowych. Przedstawiciele Queen Mary University of London i Paragraf Limited zaprezentowali informacje na temat ostatnich postępów na łamach ACS Advanced Electronic Materials.
Czytaj też: Jak EALNF zmieni przemysł akumulatorowy? Oto innowacyjna metoda wydobycia litu
Memrystory na bazie grafenu są bardzo intrygującą koncepcją ze względu na ich potencjał odnoszący się do wykonywania obliczeń analogowych, przechowywania danych bez zasilania czy też naśladowania funkcji synaptycznych występujących w naszych mózgach. Mnogość zastosowań tych elementów jest więc ogromna dlatego zainteresowanie ze strony naukowców nie powinno dziwić.
Pomimo oczywistego potencjału tkwiącego w grafenie inżynierowie mieli do tej pory problemy z jego wdrażaniem w memrystorach. To ze względu na skalowalność całego procesu. Mimo to, mając na uwadze zwiększoną wytrzymałość oraz dodatkowe zastosowania takich elementów opartych na grafenie, naukowcy nie chcieli dawać za wygraną. I przyniosło to długo wyczekiwane rezultaty.
Memrystory na bazie grafenu mogłyby być wykorzystywane między innymi w narzędziach opartych na sztucznej inteligencji. Ich potencjalnych zastosowań jest jednak znacznie więcej
Poza tym grafen może pełnić jeszcze jedną, bardzo istotną funkcję. Jaką? Chodzi o ograniczenie degradacji memrystorów. Dzieje się tak poprzez blokowanie ścieżek chemicznych, które prowadzą do występowania uszkodzeń. Z grafenem da się temu zapobiegać, zwiększając żywotność opisywanych urządzeń oraz ich wytrzymałość. Dzięki wysokiej przepuszczalności światła, opiewającej na 98%, pojawiają się opcje z zakresu sztucznej inteligencji i optoelektroniki.
Czytaj też: Drugie życie rowerów Nicasio, to nowa era wytrzymałości i wszechstronności
Jak wyjaśnia przedstawiciel Paragraf Limited, John Tingay, możliwość zastosowania grafenu w wytwarzaniu urządzeń komputerowych nowej generacji – mogących łączyć logikę i pamięć masową w nowy sposób – otwiera drzwi do redukcji kosztów energetycznych szkolenia dużych modeli językowych. W toku prowadzonych eksperymentów ich autorzy wykorzystali proces fotolitografii do wzorowania i integrowania elektrod grafenowych z memrystorami. Utwierdziło ich to w przekonaniu, że takie podejście ma rację bytu i może być wdrażane na dużą skalę.