Informacje na jego temat możemy znaleźć w Journal of Anthropological Archaeology. Przeprowadzone ekspertyzy sugerują, iż owe miasto-państwo składało się z czterech wysp połączonych drogami wodnymi. Pozbawione geograficznego i rytualnego centrum, miasto składało się z sektorów, z których każdy rozwinął charakterystyczne praktyki gospodarcze. Wyglądało to podobnie jak w przypadku Wenecji.
Czytaj też: Na tej sali jadali dawniej królowie i wojownicy. Jej historia sięga początków średniowiecza
Przykłady? Drogi wodne przecinały jedną wyspę, gdzie mogło dominować uprawianie rybołówstwa i zbieranie trzciny służącej do budowy. Dwie inne wyspy zostały otoczone murami, a wewnątrz nich znajdowały się starannie rozplanowane ulice, a także liczne piece. Pozwala to sądzić, iż na miejscu produkowano ceramikę bądź prowadzono uprawy. Sektory powstawały natomiast w etapach i mogły być stopniowo zasiedlane.
Do podróży między poszczególnymi częściami miasta używano prawdopodobnie łodzi. Do dziś widać pozostałości czegoś, co wydaje się kładkami. Datowanie tamtejszej infrastruktury wskazuje na początki Lagasz z okresu sprzed 4900 do 4600 lat. Około 3600 lat temu miasto zostało porzucone, a ponad 40 lat temu doszło do odnalezienia jego pozostałości. W toku analiz naukowcy doszli między innymi do wniosku, że budynki stawiano na podwyższonych kopcach. Co ciekawe, Elizabeth Stone ze Stony Brook University stwierdziła, iż wysp było znacznie więcej, bo nawet 33.
Miasto Lagasz składało się z trzech zamieszkałych wysp i czwartej, na której znajdowała się świątynia
Obserwacje z powietrza znacząco ułatwiły ocenę tego, co znajduje się na miejscu. Prowadzono je przez sześć tygodni, wykonując w tym czasie zdjęcia o wysokiej rozdzielczości. Wilgotność gleby i absorpcja soli z ostatnich ulewnych deszczy umożliwiły wykrycie pozostałości budynków, murów, ulic, dróg wodnych i innych części miasta. Określono też, że w Lagasz znajdowały się trzy zamieszkałe wyspy, podczas gdy czwarta była przeznaczone na świątynię.
Czytaj też: Największe odkrycie w Syrii od początku wojny! Ogromna antyczna mozaika wzbudziła zachwyt świata
Interesująco prezentuje się rozkład poszczególnych dzielnic. Niektóre wydają się starannie zaplanowane pod względem przestrzennym, podczas gdy inne sprawiają wrażenie znacznie bardziej przypadkowych. Te drugie są najprawdopodobniej pokłosiem fal migracji do Lagasz, które miały miejsce między 4600 a 4350 lat temu. Zebrane dowody sugerują, iż wśród nowo przybyłych znaleźli się mieszkańcy pobliskich i odległych wiosek, wędrowni pasterze oraz niewolnicy pozyskani z sąsiednich miast-państw. Na powierzchni od 4 do 6 kilometrów kwadratowych mogło tam mieszkać nawet kilkadziesiąt tysięcy ludzi.