Turnersuchus hingleyae to nowy gatunek zaliczany do Thalattosuchia, kladu krokodylomorfów morskich, które są uważane za grupę siostrzaną przodków współczesnych krokodyli. Szczątki zwierzęcia, w tym części głowy, kręgosłupa i kończyn, odkopano na Wybrzeżu Jurajskim w Dorest w Wielkiej Brytanii. Naukowcy potwierdzają, że jest to jedyny wystarczająco kompletny szkielet krokodyla morskiego, jaki kiedykolwiek wydobyto.
Nowy gatunek opisany w czasopiśmie Journal of Vertebrate Paleontology pomoże wypełnić lukę w zapisie kopalnym. Skamieniałość sprzed 185 mln lat wskazuje, że Thalattosuchia powinny pochodzić z końca okresu triasowego.
Czytaj też: Żył 227 milionów lat temu i wyglądał jak krokodyl. Odkryto nowy gatunek starożytnego gada
Prof. Eric Wilberg z Wydziału Nauk Anatomicznych na Uniwersytecie Stony Brook mówi:
Powinniśmy oczekiwać, że znajdziemy więcej talattosuchianów w tym samym wieku co Turnersuchus hingleyae, jak i starszych. Podczas publikacji naszych badań, ukazała się inna praca opisująca czaszkę talattosuchianina odkrytą w marokańskiej jaskini w Maroku, co potwierdza ten pomysł. Spodziewam się, że nadal będziemy znajdować więcej starszych talattosuchianów i ich krewnych. Nasze analizy sugerują, że talattosuchiany prawdopodobnie po raz pierwszy pojawiły się w triasie i przetrwały wymieranie triasowe.
W żadnych wykopaliskach nie znaleziono jeszcze przedstawicieli Thalattosuchia w skałach triasowych, co oznacza, że istnieje linia widmowa (ang. ghost lineage), czyli okres, w którym wiemy, że jakaś grupa musiała istnieć, ale nie znaleźliśmy jeszcze dowodów kopalnych. Do czasu odkrycia Turnersuchus hingleyae, ta linia widmowa rozciągała się od końca triasu do toarku w jurze, ale teraz możemy ją skrócić o kilka milionów lat.
Nowy morski krokodyl z Anglii
Thalattosuchia są określane potocznie jako “krokodyle morskie” lub “krokodyle oceaniczne”, mimo że nie są członkami rzędu Crocodylia. Niektóre z nich zostały bardzo dobrze przystosowane do życia w oceanach, z krótkimi kończynami zmodyfikowanymi w płetwy, płetwą ogonową podobną do rekiniej, gruczołami solnymi i potencjalnie zdolnością do rodzenia żywych dzieci (zamiast składania jaj).
Turnersuchus hingleyae jest interesujący, gdyż wiele ze znanych cech krokodyli morskich nie zdążyło się jeszcze w pełni wykształcić. Żył w Oceanie Jurajskim i żerował na zwierzętach morskich. Ze względu na stosunkowo długi, smukły pysk, wyglądem przypominałby obecnie żyjące gawiale gangesowe, które występują we wszystkich głównych systemach rzecznych północnego subkontynentu indyjskiego.
Czytaj też: Miały blisko 4 m długości i polowały na przodków ludzi. Odkryto nowe gatunki krokodyli
Thalattosuchia miały szczególnie duże doły skroniowe – obszar czaszki, w którym znajdują się mięśnie szczęki. Sugeruje to, że Turnersuchus hingleyae miał powiększone mięśnie szczęki, które prawdopodobnie umożliwiały szybkie ukąszenia; większość ich prawdopodobnych zdobyczy stanowiły szybko poruszające się ryby lub głowonogi. Możliwe też, doły skroniowe u Turnersuchus hingleyae pełniły funkcję termoregulacyjną – pomagały buforować temperaturę mózgu.