Kodeks Synajski powstawał w czasach Konstantyna Wielkiego, a więc w IV wieku n.e. W wersji oryginalnej składał się on z 1460 kart pergaminu, każda z których posiadała wymiary 38 x 34 cm i napisana była w języku greckim. Ta najstarsza kopia Biblii, którą niejednokrotnie sprawdzano i poprawiano, przez wieki znajdowała się w Klasztorze Świętej Katarzyny na egipskim półwyspie Synaj. W połowie XVIII wieku znalazł ją niemiecki biblista Konstantin von Tischendorf i przekazał manuskrypt carowi Aleksandrowi II. W latach 30. XX wieku Wielka Brytania kupiła od Związku Radzieckiego większą część manuskryptu. W roku 1975 w Egipcie znaleziono jeszcze kilka pozostałych kart kodeksu.
Większa część tego zbioru pergaminów należy obecnie do British Library. W poniedziałek biblioteka otworzyła wystawę, na której zapowiedziano nową stronę internetową, zawierającą cyfrowe zdjęcia poszczególnych kart kodeksu o wysokiej rozdzielczości, a także inne zdjęcia związane z Kodeksem Synajskim. Karty zostały sfotografowane nie tylko w Wielkiej Brytanii, lecz również w Rosyjskiej Bibliotece Narodowej, w Bibliotece Uniwersytetu w Lipsku i w Klasztorze Świętej Katarzyny w Egipcie.
Na stronie projektu zobaczyć można 800 kart Biblii. Ich opracowanie trwało cztery lata – wiele kart znajdowało się w opłakanym stanie. David Parker z University of Birmingham opowiada w informacji prasowej British Library, że proces rozszyfrowania i tłumaczenia tekstu, zawierającego ponad 650 tysięcy słów, nie był prostym zadaniem. W Internecie można porównać fotografie kart i przekład greckiego tekstu, co znacznie ułatwia pracę z cyfrową wersją Biblii. Wersja ta jest nie tylko czystym odzwierciedleniem tekstu, który został napisany wyłącznie wielkimi literami greckiego alfabetu, bez przerw między wyrazami i ilustracji. Internauci i badacze mogą przesuwać zdjęcia, powiększać fragmenty tekstu, a także czytać Biblię w wersji greckiej, jak również w innych językach: angielskim, niemieckim i rosyjskim. Zdjęcia wysokiej jakości pozwalają dostrzec wszystkie szczegóły tekstury pergaminu. Teraz naukowcy z całego świata mogą badać Kodeks Synajski równocześnie – w dowolnym miejscu i o każdej porze. JSL
źródło: www.bl.uk