Warsztat przy starożytnej drodze
Lokalizacja tego miejsca nie była przypadkowa. Warsztat usytuowano wzdłuż Via Claudia Augusta, kluczowym szlaku łączącym północną Italię z terenami dzisiejszej Austrii i Niemiec. Dla podróżnych przemierzających tę trasę taki punkt serwisowy stanowił nieodzowny element podróży – można go porównać do współczesnych stacji benzynowych przy autostradach.
Czytaj też: Tajemnica chińskich grobowców wreszcie rozwiązana. Badania ujawniły zaskakujące prawidłowości
Obiekt o wymiarach 11 na 8 metrów składał się z dwóch wyraźnie wydzielonych części. W jednej z nich wyraźnie widoczne są ślady intensywnej działalności produkcyjnej: grube warstwy węgla drzewnego i palenisko zawierające metalurgiczne żużle. Właśnie tutaj rzemieślnicy naprawiali uszkodzone pojazdy, podkuwali konie i wytwarzali niezbędne narzędzia. Prace wykopaliskowe prowadzono pod nadzorem lokalnego Biura Dziedzictwa Archeologicznego we współpracy z firmą SRA. Badania miały charakter ratowniczy, co jest standardową procedurą przed rozpoczęciem inwestycji budowlanych na terenach o bogatej historii archeologicznej.
Znaleziska potwierdzające funkcję warsztatu
Wnętrze budynku dostarczyło archeologom wyraźnych dowodów na jego użytkowanie. Znaleziono tam liczne przedmioty żelazne, w tym gwoździe wymagające naprawy. Obecność żużla metalurgicznego i węgla drzewnego jednoznacznie wskazuje na regularną pracę z metalem. Szczególnie interesujące okazały się rzymskie dachówki z odciśniętą pieczęcią AURESIS, czyli nazwą producenta. Takie oznaczenia są dla badaczy bezcenne, ponieważ pozwalają prześledzić szlaki handlowe i pochodzenie materiałów budowlanych w obrębie całego imperium. Odkryto również fragmenty ceramiki, szkła oraz amfor – tradycyjnych pojemników służących do transportu wina i oliwy.
Pięć monet znalezionych na stanowisku pomaga w datowaniu obiektu. Wśród nich znajduje się srebrna moneta z wizerunkiem cesarza Decjusza, panującego w latach 249-251. Wszystkie artefakty pochodzą z okresu między I a III wiekiem, co zgadza się z chronologią innych odkryć w tej okolicy.
Endidae. Ważny punkt na mapie starożytnego szlaku
Egna, znana w starożytności jako Endidae, od dawna przyciąga uwagę archeologów. Kilka lat temu, po przeciwnej stronie drogi, odkryto pozostałości stacji pocztowej zwanej Mansio Endidae. Tego typu obiekty pełniły w imperium funkcję zbliżoną do dzisiejszych moteli i stacji obsługi – zapewniały nocleg, wyżywienie i możliwość wymiany koni, szczególnie dla urzędników państwowych. Oba obiekty, tj. warsztat i stacja pocztowa, funkcjonowały w tym samym okresie i były ze sobą powiązane. Tworzyły kompleks usługowy obsługujący ruchliwą Via Claudia Augusta. Podróżni mogli tu znaleźć wszystko, czego potrzebowali: odpoczynek, naprawę uszkodzonego pojazdu, nowe konie i zapasy przed dalszą podróżą przez Alpy.
Na północ od stacji drogowej archeolodzy odkryli w ostatnich latach kilka grobów ciałopalnych z epoki rzymskiej, co sugeruje istnienie stałej osady w tym miejscu. Egna nie była zatem jedynie przystankiem, lecz rozwiniętym centrum handlowo-rzemieślniczym, które zawdzięczało swoją prosperity strategicznemu położeniu. Odkrycie warsztatu po raz kolejny potwierdza szczególne znaczenie tej lokalizacji w czasach rzymskich. Miejscowość pełniła rolę kluczowego węzła komunikacyjnego na szlaku łączącym Italię z prowincjami alpejskimi i germańskimi.