Jednych zamieniała w kamień, drugich chroniła. Po tysiącach lat ponownie ujrzała światło dzienne

To, co współcześnie jest hiszpańską Meridą, w odległej przeszłości nazywano Augusta Emerita. Rzymskie miasto wciąż zaskakuje archeologów, którzy ostatnio natrafili tam na pewną mozaikę.
Jednych zamieniała w kamień, drugich chroniła. Po tysiącach lat ponownie ujrzała światło dzienne

Areną ich działań było stanowisko archeologiczne La Huerta de Otero. To właśnie na jego terenie udało się dotrzeć do mozaiki ukazującej Meduzę, czyli mitologicznej postaci. Jak zapewne pamiętacie z lekcji historii bądź języka polskiego, była ona jedną z Gorgon, która rzekomo słynęła ze swojej urody, lecz w pewnym momencie – w ramach kary wymierzonej przez Atenę – zmieniła się w przerażającego potwora. Jedno spojrzenie w oczy Meduzy miało wystarczyć, by taki nieszczęśnik zamienił się w kamień.

Czytaj też: Co łączy 35 osób pochowanych w tym grobowcu? Zebrane DNA ujawnia szokującą prawdę

Augusta Emerita była natomiast kolonią założoną w 25 roku p.n.e. na polecenie Oktawiana Augusta. Rządzący od 27 roku p.n.e. do 14 roku cesarz rzymski odniósł szereg sukcesów, choć przez wielu był początkowo skazywany na porażkę. Jedna z jego decyzji polegała na założeniu kolonii w południowo-zachodniej Hiszpanii, w pobliżu współczesnej granicy z Portugalią. 

Miejsce to miało być przeznaczone dla weteranów wojny kantabryjskiej, która toczyła się między Cesarstwem Rzymskim a plemionami Kantabrów i Asturów. Rebelianci ostatecznie ponieśli klęskę, a wojska rzymskie zakończyły podbój Półwyspu Iberyjskiego. Nowa osada, przeznaczona dla zwycięskich uczestników walk, zajmowała powierzchnię 20 tysięcy kilometrów kwadratowych i stanowiła jedno z największych centrów rzymskich w Hiszpanii.

Wykopaliska prowadzone na terenie jednego z tamtejszych budynków doprowadziły do zlokalizowania sporych rozmiarów mozaiki. Ta ukazuje Meduzę, która – paradoksalnie – miała według naukowców chronić mieszkańców. Podobne praktyki stosowano w różnych częściach imperium, gdzie znajdowano odmienne wizerunki Meduzy umieszczone na różnych artefaktach i mozaikach.

Czytaj też: Jaki jest najstarszy znany nauce tekst pisany?

Mitologiczna postać została ukazana pośrodku ośmiokątnego medalionu. Ze wszystkich stron otaczają ją pawie, które najprawdopodobniej miały symbolizować cztery pory roku. Łącznie mozaika ma około 30 metrów kwadratowych i zawiera geometryczne wzory oraz obrazy motywów roślinnych czy zwierzęcych. Uczestnicy ekspedycji są szczególnie zadowoleni z jej wyników, ponieważ zbadane przez nich miejsce ma wyjątkowy charakter wynikający ze świetnego stanu zachowania. Poza tym natrafili oni na więcej elementów ozdobnych, między innymi w postaci rzeźb i obrazów, które nadają pomieszczeniu wyjątkowego uroku. Z kwestii mniej artystycznych warto też wspomnieć około 40-metrowy fragment muru, który dawniej otaczał miasto.