Tereny północnych Włoch były dawniej zamieszkiwane przez lud zwany Etruskami. Najstarsze dowody na ich obecność na tym obszarze sięgają VII wieku p.n.e. i wiadomo, że trwała ona do I wieku. Cywilizacja etruska została z czasem pochłonięta przez kulturę łacińską, choć przetrwało po niej nieco pamiątek, a sami Etruskowie całkiem nieźle radzili sobie z matematyką czy astronomią.
Czytaj też: Kamienne znalezisko z czasów starożytnych. Świetnie zachowany obiekt prowadzi do pytań o jego przeznaczenie
Objęta badaniami nekropolia cechuje się wyjątkowo wysoką różnorodnością. Tamtejsze pochówki są niezwykle zróżnicowane, dlatego San Giuliano cieszy się wśród archeologów wyjątkowym zainteresowaniem. Historia tego obszaru sięga VII wieku p.n.e., a niedaleko już w epoce brązu funkcjonowała osada. Lokalny cmentarz jest szczególnie intrygujący, gdyż stworzono go w skale.
Tysiące lat później, w czasie prac związanych z czyszczeniem komór grobowych – pochodzących z okresu od VII do III wieku p.n.e. – naukowcy zajmowali się wnęką o szerokości 14 metrów i wysokości 10 metrów. Jej datowanie wskazuje na pochodzenie z V wieku p.n.e. Określany mianem Grobowca Królowej, z pewnością wyróżnia się rozmiarami i faktycznie mógł być przeznaczony dla wysoko postawionej osoby.
Grobowiec znaleziony podczas prac prowadzonych na terenie nekropolii San Giuliano pochodzi z V lub IV wieku p.n.e.
Podobnych grobowców jest więcej, rozsianych wzdłuż skalistej ściany zwróconej w stronę płaskowyżu San Giuliano. To właśnie w tamtym kierunku rozciągał się widok na dawną osadę. Imponujący wygląd grobów sugeruje, że w ówczesnym społeczeństwie występowały różnice i osoby wywodzące się z wyższych sfer także po śmierci zajmowały ważniejsze pozycje od pozostałych.
Czytaj też: Wielkie znalezisko archeologiczne z Polski. Ten sztylet ma ponad 4 tysiące lat i nietypowy skład
Kontynuując prace, archeolodzy zidentyfikowali kolejny grobowiec. Ten okazał się składać z trzech komór grobowych oraz drzwi wykutych w skale. W tym przypadku mówi się o datowaniu sięgającym V lub IV wieku p.n.e. Efektownie wykończony obiekt pokazuje, że Etruskowie musieli znać się na tym, czym się zajmowali. Być może naukowcom uda się dowiedzieć więcej w tej sprawie, gdyż na przestrzeni najbliższych miesięcy mają być tam prowadzone dalsze badania.