Jedną z cech wyróżniających Tenochtitlan było bez wątpienia jego umiejscowienie. Zlokalizowane na środku jeziora Texcoco rozciągało się na przestrzeni licznych pokrywających jego taflę wysepek. I choć w XVI wieku stolicę zamieszkiwało tak wiele osób, że zapewniało jej to miano jednego z największych miast świata, to dobrobyt nie potrwał długo.
Czytaj też: Przez tysiące lat była zamknięta w lodzie. Archeolodzy odnaleźli niezwykły oręż
Wszystko oczywiście za sprawą pojawienia się konkwistadorów. Hernán Cortés i jego świta próbowali zająć Tenochtitlan już w 1519 roku, lecz spotkali się z wielkim oporem. Dopięli jednak swego dwa lata później, a po wejściu do środka zburzyli wiele miejscowych budynków i świątyń. Na gruzach zniszczonego miasta powstało inne, zwane dziś Meksykiem i pełniące rolę stolicy całego kraju.
Tenochtitlan to miasto Azteków założone na początku XIV wieku. Zajęli je konkwistadorzy w 1521 roku
Dzięki wysiłkom Thomasa Kole oraz jego współpracowników możemy się teraz przekonać, jak prezentowało się Tenochtitlan w pełnej okazałości. Mimo że minęło ponad pięćset lat od zdobycia stolicy przez najeźdźców z Europy, to odtworzony w 3D wizerunek azteckiego miasta zapiera dech w piersiach.
Jeśli chodzi o genezę Tenochtitlan, to zdrowy rozsądek podpowiadałby, że zbudowano je w takim a nie innym miejscu ze względu na sprzyjające położenie. Z wierzeń wynikało natomiast coś innego: założyciele miasta mieli wybrać tę lokalizację po tym, jak dostrzegli siedzącego na kaktusie orła zjadającego upolowanego węża. Takich właśnie znaków mieli szukać Aztekowie, o czym powiedział im ich bóg, Huitzilopochtli.
Bez względu na to, czy decyzja miała całkowicie logiczne czy może duchowe podstawy, nie zmienia to faktu, iż w okolicach 1325 roku rozpoczęto budowę miasta. Budowniczowie zastosowali w tym przypadku podobne podejście jak założyciele Teotihuacan, które powstało tysiąc lat wcześniej. Przyszła stolica państwa Azteków posiadała szereg połączeń wodnych, za sprawą których można było pływać po różnych częściach miasta. Na okolicznych brzegach funkcjonowały z kolei mniejsze osady, podczas gdy Tenochtitlan łączyło się ze stałym lądem za pośrednictwem trzech grobli.
Jednym z najważniejszych punktów na mapie azteckiego miasta była Święta Dzielnica. W jej obrębie znajdowała się świątynia, której opiekunem byl Huitzilopochtli. Poza tym na miejscu funkcjonowała świątynia poświęcona innemu bóstwu, znanemu jako Tlaloca. W okolicy rezydowali również przedstawiciele władzy i wyższych warstw społecznych, którzy mieli do dyspozycji między innymi pałac, otaczające go parki, ptaszarnie i ogrody zoologiczne. Nieco skromniejsze dzielnice były przeznaczone dla zwykłych mieszkańców, którzy mieli w nich dostęp do świątyń czy rynków. Sposób organizacji miasta możemy dostrzec na grafikach rekonstrukcyjnych przygotowanych przez zespół Kole.