Mąkę przerabiano tam bowiem jeszcze w XIX wieku, choć znacznie ciekawsze wydają się wcześniejsze lata obejmujące historię tego miejsca. Co ciekawe, na mapach historycznych umieszczono je na początku XVII wieku, a związany z młynem budynek był zajmowany jeszcze na początku XX wieku.
Czytaj też: Znaleźli grobowiec sprzed kilkuset lat. W tej części Chin to niemal niespotykane
Ostatecznie, w latach 40. ubiegłego wieku, został on rozebrany. Do czasów współczesnych zachowało się rzecz jasna wiele artefaktów związanych z dawnym młynem. Najstarsze dowody wskazujące na użytkowanie młyna z okolic Buckingham obejmują częściowo odsłonięte pozostałości trzech belek drewnianych osadzonych w znacznej ilości glinianego osadu. Ze względu na ich lokalizację możemy przypuszczać iż tworzyły one zachodnią część budowli. To właśnie tam mechanizm napędowy młyna łączył się z kołem wodnym.
Młyn wodny z XIII wieku został wyłączony z użycia dopiero w 1825 roku
Co ciekawe, o “jakimś” młynie pisano już w Domesday Book sporządzonej w 1086 roku. Nie udało się go zlokalizować, choć z dokumentów wynika, że stanowił on wtedy część anglosaskiej posiadłości, którą rozwinięto po 949 roku. Dowody historyczne sugerują, że miejsce to pozostawało aktywne przez całe średniowiecze. Szczególnie intrygujący wydaje się fakt, iż zbudowany później młyn wodny przestał być wykorzystywany dopiero w 1825 roku.
Ostatni etap budowy młyna został zakończony w późnym okresie średniowiecznym. Tamtejsze mury były znaczącymi strukturami zaprojektowanymi w celu doprowadzenia wody do koła młyńskiego. Mając na uwadze wysokość ścian i obecność szerokiego leja możemy przypuszczać, iż przepływały tamtędy duże ilości wody, choć fragment rowu ma zaskakująco łagodny spadek. Ten mógł zostać ukształtowany już po zakończeniu działalności młyna.
Czytaj też: Od domów pokrytych strzechą po wielopiętrowe budynki. Archeolodzy na tropie imponującego rozwoju
Ściany młyna i okolicznych zabudowań składały się głównie z kamienia. W południowym pomieszczeniu zachowała się też ceglana posadzka, która – podobnie jak budulec użyty do postawienia ścian – pochodzi z XVIII wieku i późniejszych lat. Nie udało się niestety zlokalizować młyna opisanego w Domesday Book. Trudno jednak uwierzyć, by jakiekolwiek dowody w tej sprawie nie przetrwały próby czasu. Być może po prostu młyn ten znajdował się w nieco innym miejscu.