To właśnie z nich wytwarzano później różnego rodzaju budowle i sarkofagi, w których chowano zmarłych faraonów. I choć trasa ta nie zachwyciłaby współczesnych budowniczych, to należy mieć na uwadze co najmniej dwie kwestie: czas jej wykonania, a także fakt, że najwyraźniej sprawdzała się w swojej roli, skoro przewożono nią ogromne ilości materiałów.
Historia poświęconych jej badań sięga 1994 roku, kiedy to działający na terenie Egiptu archeolodzy natknęli się na 12-kilometrowy odcinek wyłożony płytami wapiennymi i piaskowcowymi, który prowadził od jednego z kamieniołomów do jeziora Karun. W oparciu o datowanie znalezionych przedmiotów, naukowcy doszli do wniosku, że mają do czynienia ze znaleziskami pochodzącymi z okolic 2600–2200 roku p.n.e.
Oznacza to, że mieli do czynienia z najstarszą brukowaną drogą na świecie znaną nauce. Zdaniem archeologów szlak ten służył starożytnym Egipcjanom do transportu wulkanicznych skał bazaltowych z kamieniołomu do jeziora Karun. Zbiornik ten okresowo łączył się z Nilem, dzięki czemu możliwe było wykorzystanie łodzi do transportu ładunków. Sam bazalt cieszył się sporym zainteresowaniem, gdyż wykorzystywano go między innymi do wytwarzania sarkofagów.
Zidentyfikowana przez archeologów brukowana droga prowadziła od kamieniołomu do jeziora Karun. Miała około 12 kilometrów długości i wydaje się o około 500 lat starsza od dotychczasowej rekordzistki
Względem poprzedniej rekordzistki, niedawno zidentyfikowana droga jest o około 500 lat starsza. Interesujące wydają się również kulisy prowadzonego z jej wykorzystaniem transportu. Zdaniem naukowców to przesuwania masywnych skał używano czegoś w rodzaju sań. W takich okolicznościach dzieło starożytnych Egipcjan spełniało swoją rolę i umożliwiało im transport wielkogabarytowych obiektów na duże odległości.
Czytaj też: Wyjątkowy wrak wyrzucony na plażę. Naukowcy twierdzą, że wziął udział w legendarnej wyprawie
Odkrycie zaskoczyło nawet ekspertów, gdyż nie spodziewali się, że w tych czasach budowano utwardzane drogi. Oczywiście inne szlaki, powstałe w bardziej naturalnych okolicznościach, sięgają znacznie dalej w przeszłość naszego gatunku. Na przykład droga przeprawowa znana jako Sweet Track, prowadząca przez angielskie mokradła, powstała w 3807 bądź 3806 roku p.n.e. Datowanie długiego na około dwa kilometry szlaku było możliwe dzięki wykorzystaniu metody dendrochronologicznej.