Nie wszystkie pszczoły żyją w grupie. Na wyspie Oceanu Spokojnego odkryto nowy gatunek samotnika

Nie wszystkie pszczoły działają razem. Pszczoły storczykowe żyją samotnie, gdyż nie mają ustalonej hierarchii w pszczelej rodzinie. Właśnie odkryto nowy gatunek, który dołączy do znanych już 200 pszczół storczykowych.
Eufriesea insularis /Fot. Ricardo Ayala

Eufriesea insularis /Fot. Ricardo Ayala

Nie wszystkie pszczoły są połączone silnymi więzami rodzinnymi – niektóre wolą żyć samotnie. Mowa o pszczołach storczykowych, które w najlepszym wypadku formują uproszczone, lokalne wspólnoty. Znamy ok. 200 gatunków pszczół storczykowych zgrupowanych w pięciu różnych rodzajach: Euglossa, Eulaema, Eufriesea, Exaerete i Aglae. Występują wyłącznie w południowej i centralnej części Ameryki (najczęściej na Florydzie i w Meksyku). Właśnie odkryto nowy gatunek, który opisano w Journal of Hymenoptera Research.

Nowa pszczoła storczykowa

Pszczoły storczykowe łatwo rozpoznać po dużym, mocnym ciele z często metalicznym ubarwieniem, które waha się od czarnego do niebieskiego lub zielonego z żółtymi, czerwonawymi lub fioletowymi opalizującymi elementami. Odgrywają ważną rolę w zapylaniu storczyków i innych roślin. Samce odwiedzają kwiaty orchidei, między innymi w celu zebrania olejków eterycznych, które są następnie przypuszczalnie używane do przyciągania samic.

Rodzaj Eufriesea zawiera ponad 60 gatunków, większość aktywnych tylko przez kilka miesięcy w porze deszczowej. Eufriesea insularis występuje na Isla Maria Madre, największej wyspie Islas Marías – archipelagu składającego się z czterech wysp położonych 100 km od wybrzeża stanu Nayarit w Meksyku.

Czytaj też: Pszczoły żyją coraz krócej. Naukowcy nie wiedzą, czym jest to spowodowane

Dr Ricardo Ayala z Universidad Nacional Autónoma de México mówi:

Archipelag ten został wyznaczony jako Rezerwat Biosfery Islas Marías w 2010 roku przez UNESCO i rząd meksykański, a obecnie znajduje się pod ochroną Ministerstwa Środowiska i Zasobów Naturalnych Meksyku. Roślinność na wyspach Islas Marías to przede wszystkim tropikalny las suchy, ale w sporej części wyspy występują zarośla, natomiast gęstsza i wyższa roślinność arborealna koncentruje się w kanionach.

Eufriesea insularis należy do grupy gatunkowej, która składa się z sześciu gatunków przypuszczalnie ograniczonych do Meksyku wzdłuż tropikalnych suchych lasów, a także lasów sosnowych i dębowych, od poziomu morza do wysokości ok. 1500 m. Eufriesea coerulescens, najbardziej rozpowszechniony gatunek grupy, został również odnotowany z paśmie górskim Guadalupe w zachodnim Teksasie i południowo-wschodnim Nowym Meksyku. Eufriesea insularis ma ciemnoniebieskie ciało z fioletową opalizacją i ciemnymi skrzydłami. Ciało owada ma ok. 19,5 mm długości.

Marcin PowęskaM
Napisane przez

Marcin Powęska

Biolog, dziennikarz popularnonaukowy, redaktor naukowy Międzynarodowego Centrum Badań Oka (ICTER). Autor blisko 10 000 tekstów popularnonaukowych w portalu Interia, ponad 50 publikacji w papierowych wydaniach magazynów "Focus", "Wiedza i Życie" i "Świat Wiedzy". Obecnie pisze także na łamach OKO.press.