Po kim odziedziczyliśmy szkielet? Historia sięga tych organizmów

Skamieniałości nie zawsze są w stanie przetrwać próbę czasu – szczególnie, jeśli mówimy o szczątkach liczących ponad 500 milionów lat. W przypadku pozostałości znalezionych na terenie Chin naukowcy mogą jednak mówić o szczęściu.
Po kim odziedziczyliśmy szkielet? Historia sięga tych organizmów

Skamieniałości te pochodzą sprzed około 514 milionów lat i nadal zawierają tkanki miękkie czterech morskich organizmów należących do gatunku Gangtoucunia aspera. Dotychczasowe ustalenia sugerują, iż owe zwierzęta były jednymi z prekursorów organizmów posiadających szkielet. O szczegółach sprawy czytamy w Proceedings of the Royal Society B Biological Sciences.

Czytaj też: Te zwierzęta są na skraju wyginięcia. Jedno z nich często gości na naszych stołach

Jak opisują autorzy, otwory gębowe tych rurkowatych organizmów są otoczone mackami o długości około 5 milimetrów. Można założyć, że ułatwiały im chwytanie zdobyczy. Z kolei jelito występujące u G. aspera zajmuje większą część ciała i jest podzielone na podłużne wgłębienia. Wszystkie cztery skamieniałości znaleziono na terenie chińskiej prowincji Yunnan. Znajdowały się one w pozbawionych tlenu złożach, co zapewniło ochronę przed bakteriami.

To naprawdę jest odkrycie jedno na milion. Te tajemnicze rurki są często znajdowane w grupach liczących setki osobników, ale do tej pory były uważane za “problematyczne” skamieniałości, ponieważ nie mieliśmy sposobu na ich klasyfikację. Dzięki tym niezwykłym nowym okazom kluczowy element ewolucyjnej układanki został mocno osadzony. wyjaśnia Luke Parry z Uniwersytetu Oksfordzkiego

Ewolucja szkieletu mogła być wstępem do eksplozji kambryjskiej

G. aspera wydaje się polipem należącym do kladu Medusozoa. Większość jego przedstawicieli rozwinęła zdolność swobodnego pływania, choć niektóre (tzw. stułbiopławy) pozostają dennymi polipami przez całe życie. Kolonie stułbiopławów mogą też tworzyć szkielety podobne do tych, które znaleziono w skamieniałości G. aspera. Badacze sądzą, iż zewnętrzne szkielety prawdopodobnie ewoluowały kilka razy w wielu różnych liniach.

Czytaj też: Hybrydy w świecie przyrody. Niektóre tworzy Matka Natura, inne człowiek

To z kolei pozwala założyć, że zróżnicowanie w zakresie pojawienia się szkieletu u zwierząt mogło stanowić motor napędowy dla słynnej eksplozji kambryjskiej. Właśnie wtedy, nieco ponad 500 milionów lat temu, doszło do znaczącego przyrostu liczby gatunków zwierząt na Ziemi. Nagłe pojawienie się różnorodności strukturalnej w zapisie kopalnym może również świadczyć o tym, jak trudno tkankom i szkieletom jest przetrwać próbę czasu.