Pierwszy pająk wegetarianin

Dotychczas uważano, że pająki to istoty wyłącznie mięsożerne. Tymczasem najnowsze odkrycie dowodzi, że przynajmniej jeden z poznanych dotąd pająków jest wyłącznie jaroszem.

Znany naukowcom już od dawna pająk z rodziny skakunowatych został niedawno zaliczony do organizmów roślinożernych. Naukowcy z University of Arizona poddali jego ciało analizie na izotopy węgla i azotu. Jak wiadomo, około 40-50 z ponad 40 tysięcy gatunków pająków

zbiera nektar i pyłek kwiatowy, lecz równocześnie są to pająki mięsożerne. Bagheera kiplingi jest natomiast pierwszym znanym dotychczas pająkiem, który żywi się wyłącznie roślinami.

Biolodzy znaleźli roślinożernego pająka w Ameryce Środkowej. Christopher Meehan wraz z kolegami określił dietę B. kiplingi na podstawie wyników badania składu tkanek jego ciała. Stosunek izotopów niektórych pierwiastków pozwala na określenie, czy zwierzę jest mięso- czy roślinożerne. Naukowcy doszli do wniosku, że stosunek 15N:14N, mówiący o tym, że dane zwierzę jest drapieżnikiem, w przypadku B. kiplingi jest niższy o 5%, niż u pozostałych pająków z rodziny skakunowatych, zamieszkujących Meksyk. Natomiast stosunek 13C:12C jest dokładnie taki sam, jaki występuje wewnątrz wysokobiałkowych wyrośli na końcach liści akacji, zwanych ciałkami Belta. Według badaczy pająki odżywiają się tymi ciałkami w 90% przypadków.

B. kiplingi piją nektar i zajadają się ciałkami Belta, które stanowią główny pokarm mrówek, lecz w przeciwieństwie do nich, nie bronią one drzewa przed szkodnikami i pędami odbierającymi roślinie wodę i składniki odżywcze, a ich doskonały wzrok pomaga im w unikaniu starć z mrówczą strażą.

Biolodzy stwierdzili, że wegetariańska dieta jednoczy pająki – setkami okupują one liście akacji, organizując wspólne gniazda i armie samców, walczące solidarnie przeciwko mrówkom. Według Meehana może to być przykład ewolucyjnego przejścia od polowania do zbieractwa. Zdobywanie pokarmu roślinnego jest przecież bez wątpienia łatwiejsze i bezpieczniejsze, niż wymagające większego zużycia energii poszukiwania ofiar.

Gatunek Bagheera kiplingi został odkryty już w roku 1896 i nazwany na cześć pantery Bagheery z powieści Rudyarda Kiplinga pt. Księga Dżungli. Zobacz też, dlaczego boimy się pająków. JSL

źródło: uanews.org