Obszar ten, współcześnie nazywany Sixty Islands, jest położony po obu stronach rzeki Menominee, na granicy stanów Michigan i Wisconsin. To właśnie tam osiedlili się członkowie plemienia zwanego Menominami, przy czym najstarsze ślady ludzkiej obecności liczą nawet 10 000 lat. Prowadzone na miejscu badania zdradzają sekrety związane z początkami rolnictwa w Ameryce Północnej, a niedawno naukowcy postanowili napisać kolejny rozdział w tych działaniach.
Czytaj też: Najdroższy wrak świata wreszcie bez tajemnic. Archeolodzy odnaleźli kluczowy dowód
Kluczowym wnioskiem wyciągniętym w toku działań archeologicznych było to, że Menomini mieli zdecydowanie bardziej rozbudowane praktyki rolnicze, niż mogło się wydawać. A jako że obecnie znajduje się tam las, to rola technologii LiDAR okazuje się tym ważniejsza. Dzięki niej uczestnicy badań dostrzegli grzbiety, które nie mogły powstać naturalnie i niemal na pewno stanowiły efekt działalności człowieka.
Archeolodzy skupili się na stosunkowo niedawnej (biorąc pod uwagę ogólny wiek stanowiska) aktywności, choć i tak sięgającej jeszcze przed przybycie europejskich kolonizatorów do obu Ameryk. Mówimy o okolicach X wieku: właśnie wtedy Menomini mogli utworzyć wspomniane struktury. Takie grzbiety stanowią kluczową oznakę tego, że ówczesne uprawy były zdecydowanie bardziej rozwinięte, niż można było zakładać.
Podziemne wzory namierzone z wykorzystaniem technologii LiDAR okazały się pozostałościami po zaskakująco rozbudowanych uprawach prowadzonych co najmniej tysiąc lat temu
Oczywiście początkowo pierwsi przybysze do Anaem Omot nie trudnili się rolnictwem, lecz opierali swoje przetrwanie na łowiectwie i zbieractwie. Z czasem rozpoczęli uprawy, obejmujące między innymi hodowlę kukurydzy, dyń, czy fasoli. Skala tej działalności była ewidentnie niedoszacowana, ponieważ autorzy najnowszych badań sugerują, jakoby rolnictwo sprzed tysiąca lat było nawet dziesięciokrotnie rozleglejsze.
To z kolei podważa sugestie, w myśl których Menomini traktowali uprawy jako uzupełnienie diety, a nie sposób na przetrwanie całego roku. O szczegółowych ustaleniach ich autorzy piszą na łamach Science. Jak wyjaśniają, zidentyfikowane grzbiety zostały utworzone w różnych kierunkach, co wskazuje na wysoki indywidualizm wśród dawnych rolników. Nie wiadomo, czy wybór tych konfiguracji był dziełem przypadku czy też sugerowano się na przykład pozycjami gwiazd na niebie. Pewne jest natomiast to, że grzbiety różnią się od siebie wyglądem.
Czytaj też: Znaleźli megastruktury na dnie Bałtyku. To nasza własna Atlantyda
Poza identyfikacją tych nietypowych wzorów archeolodzy natknęli się też na szereg innych znalezisk. Te są wyjątkowo odmienne pod względem wieku, ponieważ niektóre sięgają XIX wieku i mają postać pozostałości obozów drwali. Z kolei inne sięgają odleglejszych czasów i obejmują artefakty pokroju fragmentów ceramiki oraz pozostałości węgla drzewnego. Jako że archeolodzy przebadali dopiero około 40% całego stanowiska, to można się spodziewać kolejnych odkryć.