Wyobraźmy sobie życie bez dość przyziemnej substancji: kleju. Na pierwszy rzut oka może nie byłoby to wielkim utrudnieniem, lecz w pewnym momencie zdamy sobie sprawę, jak wszechobecne są różnego rodzaju substancje służące do klejenia. Jak twierdzą naukowcy z Uniwersytetu w Madrycie, najstarsze dowody na wykorzystywanie kleju pochodzą sprzed około 20 tysięcy lat.
Czytaj też: Czarnobrody i tajemnica jego statku. Poznaliśmy potencjalne wyjaśnienie zagadki
Badacze piszą o tym na łamach Journal of Archaeological Science : Reports. Jak wyjaśniają, poszukiwania prowadzili na terenie El Buxu, jaskini znajdującej się w Księstwie Asturii w Hiszpanii. Można tam znaleźć prehistoryczną sztukę związaną z kulturą solutrejską i magdaleńską. Chodzi między innymi o namalowane na ścianach wizerunki koni czy jeleni oraz geometryczne kształty, które prawdopodobnie miały odzwierciedlać pułapki stosowane przez ówczesnych myśliwych.
W obrębie jaskini udało się odnaleźć zwierzęce szczątki, których obecność sugeruje, że polowano tam na młode jelenie szlachetne (Cervus elaphus), koziorożce pirenejskie (Capra pyrenaica) i kozice północne (Rupicapra rupicapra). W zabijaniu tych zwierząt bez wątpienia pomagały trzony strzał, które łączono z ostrzami za pośrednictwem paleolitycznej formy kleju.
Przedstawiciele kultury solutrejskiej najprawdopodobniej wykonywali klej poprzez mieszanie żywicy sosnowej z woskiem pszczelim
Aby dojść do takich wniosków, członkowie zespołu badawczego wykorzystali analizę mikroskopową w podczerwieni. Dzięki dokładnej ekspertyzie uznali, że ówcześni myśliwi używali mieszaniny żywicy sosnowej i wosku pszczelego. Takie połączenie tworzyło wytrzymałą substancję klejącą, dzięki której zakończenia strzał można było mocować do ich trzonów.
Jak wyjaśnia jeden z autorów badań w tej sprawie, Francisco Javier Muñoz, żywica sosnowa jest bardzo mocnym klejem, lecz nie wytrzyma obciążeń powstających w czasie używania strzał. Z tego względu mieszano ją z woskiem pszczelim, dzięki czemu powstawał znacznie bardziej elastyczny klej. Jak widać, pojawiające się innowacje towarzyszyły naszemu gatunkowi od zarania dziejów.
Czytaj też: Tajemnicze powiązania króla Salomona. Z kim współpracował Izrael?
Jeśli chodzi o historię kultury solutrejskiej, to jej początki sięgają okresu sprzed około 21 tysięcy lat. Pozostałości po jej przedstawicielach znajdowano na terenie Półwyspu Iberyjskiego oraz południowo-zachodniej Francji. Kultura solutrejska rozwijała się przez mniej więcej trzy tysiące lat, a szczególnie interesująca jest hipoteza, w myśl której przedstawiciele tej kultury dotarli do Ameryki, stając się pierwszymi osadnikami na terenie tego kontynentu. Jak na razie brakuje twardych dowodów, które by to potwierdzały. Ale skoro grupy te nie bały się eksperymentować, to zapewne niestraszne było im również eksplorowanie innych części świata.